Dworek w Skansenie w Wygiełzowie

 

Czy zawsze mamy się zastanawiać, jak zdobyć więcej,

zamiast cieszyć się niekiedy tym, co posiadamy,

nawet jeśli posiadamy mniej?

(Henry David Thoreau)

W czasie spaceru po * Skansenie w Wygiełzowie * docieram do staropolskiego,  drewnianego dworu szlacheckiego... Przez prawie trzy stulecia znajdował się w Drogini, wsi położonej pomiędzy Myślenicami a Dobczycami, na prawym brzegu Raby...

Dwór został zbudowany w 1730 roku przez Adama Jordana ówczesnego właściciela dóbr drogińskich... Po jego śmierci posiadłość często  zmieniała właściciela... Najdłużej zamieszkująca rodziną  była rodzina Bzowskich... W 1945 roku wszystkie ich włości zostały znacjonalizowane... Od tego czasu w dworze znajdowały się różne instytucje, które nie dbały o ten budynek... W efekcie popadł w ruinę... W związku z budową dobczyckiego zbiornika wodnego, dwór został rozebrany, jego elementy oznaczono i  składowano na placu we wsi  Osieczany...

W 1996 roku elementy dworu z Drogini zakupiło Muzeum w Chrzanowie... Odtworzono go w latach 2002 - 2006  na końcu skansenu, u stóp zamku Lipowiec... Jest to budynek parterowy, posadowiony na podmurówce... Nakrywa go wysoki, łamany dach... Od frontu portyk filarowo-kolumnowy zdobiony herbem Nowina, należącym do rodziny Bzowskich... 

I chociaż w skansenie królowała pełna barw, typowo, polska złota jesień to przy południowej, frontowej ścianie dworu kwitły, jak na tę porę roku, przecudowne róże... Ich subtelne kwiaty budziły mój zachwyt, czułam silną potrzebę zrobienia zdjęć...

Znam  * stałą ekspozycję * dlatego tym razem poświęciłam jej niewiele czasu... Budynek posiada część komercyjną, dwie duże sale które przeznaczone są na koncerty i wystawy czasowe... Rok gospodarza w miniaturach średniowiecznych to jedna z wystaw czasowych... Na wystawie zaprezentowano kopie miniatur,  namalowane przez utalentowanych pasjonatów i miłośników manuskryptów średniowiecznych, pochodzących z różnych regionów Polski...

Przyjechałam do Wygiełzowa aby zobaczyć Wystawę Prac Artystów Malujących Ustami i Nogami... Od kilku lat  w Wydawnictwie Amun w Raciborzu kupuję kalendarze i kartki na święta malowane przez tych artystów... I chociaż jakiś czas temu w Internecie pojawiły się różne informacje  na temat Amun to uważam, że warto wspierać takich twórców...

Wydawnictwo Amun powstało w 1993 roku w Raciborzu i jest jedną z 46 placówek działających na świecie, które zajmują się publikacją reprodukcji obrazów artystów malarzy tworzących ustami i nogami... Wydawnictwo zajmuje się organizacją wystaw w kraju i za granicą... Polską grupę tworzy 26 artystów, którzy pochodzą z różnych stron Polski... Malarstwo dla tych artystów to ogromna pasja, która daje im dużo satysfakcji i radości... Jest to pasja, która umożliwia egzystencję...

Gdyby ktoś zapytał, czemu maluję to mogłabym powiedzieć, że nie mogłabym tego nie robić. To pragnienie jest silniejsze od mojej niepełnosprawności - powiedziała Mariola Wower, malująca ustami...

Na wystawie znajdują się m.in. obrazy Małgorzaty Pauspert Na jeziorze, Bartosza Ostałowskiego Zachód słońca, Stanisława  Kmiecika Wiosna w Danii, Moniki Kamińskiej Bukiet wiosenny, Mariusza Mączki Owoce na paterze, Rower dawniej, Mikołaja Kastelika Wiosenne kwiaty, Teresa Kubas- Frys Wiosenne kwiaty... 

Stworzenie organizacji z niezwykłymi osobowościami i zarazem posiadającymi nieprzeciętne umiejętności i zdolności, umożliwiło  wspieranie rozwoju artystycznego osób, które pomimo niepełnosprawności zapragnęły tworzyć trzymając pędzel w ustach bądź stopach... Artyści w malowaniu znaleźli sposób na życie... Malarstwo pozwoliło im pokonać strach przed bezczynnością... Każdy z nich przenosi na papier, płótno swoje wrażenia, uczucia i otaczającą rzeczywistość... Nie ma też znaczenia, że ołówek czy pędzel   trzymają w zaciśniętych ustach czy palcami stopy... Każdy z tych sposobów wymaga jedynie treningu, czasu i cierpliwości... Pięknem swoich prac zachwycają ludzi z całej Polski i świata...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...