Galeria Umberto w Neapolu

Podróżując przez świat i poszukując piękna,

musimy nieść je ze sobą,

inaczej nigdy go nie odnajdziemy.

(Ralph Waldo Emerson)

W wielu polskich miastach powstają galerie handlowe jak grzyby po deszczu... Obecnie mają one wyjątkowy charakter... Bardzo często stają się miejscami życia towarzyskiego, rozrywkowego... Lubimy je odwiedzać... Przyciągają bowiem nie tylko amatorów zakupów, ale także osoby które szukają ciekawych alternatyw na miłe spędzenie czasu... W wielu oprócz sklepów są kawiarnie, restauracje, kina, place zabaw... Galerie handlowe bardzo często przykuwają uwagę nowoczesną, awangardową fasadą, kontrastującą z otaczającą zabudową...

Galerie handlowe w Europie zaczęły powstawać już  w XIX wieku... Teraz są pamiątką minionych czasów... Bardzo często ze względu na architekturę, zdobienia, wizerunek historyczny, luksusowe sklepy są chętnie odwiedzane przez turystów z całego świata...

Poznałam kilka europejskich,  pięknych, starych galerii handlowych  m.in. Wiktora Emanuela II w Mediolanie, Subalpine w Turynie, St-Huberta w Brukseli, Harrods'a w Londynie... Pomimo początkowego podobieństwa widać znaczne różnice w architekturze i wystroju wnętrz... Dzisiaj pragnę przedstawić kolejną - Galerię Umberta I w Neapolu...

Jeśli "wszystkie drogi prowadzą do Rzymu" to przypuszczam, że w Neapolu "wszystkie drogi prowadzą do Galerii". Jestem niemal pewna, że każdy odwiedzający Neapol zawita również do Galerii Umberto... Położona niecałe dwieście metrów od zamku - Castel Nuovo... Została zbudowana w latach 1887 - 1890 na polecenie króla Umberto I, króla Włoch... Zachwyca swym pięknem, rozmachem i przede wszystkim elegancją...

Wspominając króla Umberto I warto przypomnieć, że jego żoną była Małgorzata Sabaudzka... To od niej pochodzi słynna pizza Margherita... Według jednej z legend królowa w czasie wizyty w Neapolu zachorowała po obfitym posiłku, jaki zjadła... Na drugi dzień zażyczyła sobie coś, co jedzą zwykli Włosi... Wezwano jednego z najlepszych kucharzy w Neapolu, Rafaela Esposito... Rafaelo upiekł trzy różne placki: jeden serem i bazylią, drugi z pomidorami a trzeci oprócz pomidorów, bazylii zawierał coś co wcześniej nie stosowano - białą mozzarellę... Placki dostarczył gorące, a królowa rozsmakowała się w tym z mozzarellą... Esposito postanowiła nowy rodzaj potrawy nazwać jej imieniem...  Tak powstała Margherita...

A wracając do galerii, jest bardzo piękna i być może gdyby nie ona to prawdopodobnie historyczne centrum Neapolu nigdy nie trafiłoby na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO... Na niesamowitej posadzce  można zobaczyć symboliczne, bardzo piękne znaki zodiaku... Od razu odszukałam moje Bliźnięta i  Wodnika, który  przypisany jest Erykowi i trzy razy okrążyliśmy nasze zodiaki aby spełniły się życzenia...

Galeria jest to ogromnych rozmiarów przeszklona budowla wzniesiona na planie krzyża greckiego z wysoką na 56,7 metrów kopułą... Ma 147 metrów długości, 15 metrów szerokości i prawie 35 metrów wysokości...  Zaprojektował ją włoski architekt  Emanuele Rocco... Zbudowana ze stali i szkła zgodnie ze stylem Liberty czyli secesyjnym... Uderza w niej elegancja i majestat... Jest wspaniałym miejscem spotkań towarzyskich... 

Galeria ma  cztery wejścia: San Via Carlo, San Via Brigida, Via Toledo i Via Verdi...  Główne wejście to: Via San Caro... Galeria wewnątrz składa się z dwóch ulic, które wzajemnie się przecinają... W tym wielkim pasażu pod szklanym dachem mieszczą się eleganckie sklepy,  prestiżowe butiki,  księgarnie, teatr, muzeum koralowców,  restauracje i kawiarnie... Te ostatnie są świetnym przystankiem w czasie zwiedzania Neapolu i doskonała okazja aby spróbować neapolitańskiego przysmaku czyli sfogliatelle....

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...