Rejs po Jeziorze Ochrydzkim

"Panie

dziękuję Ci że stworzyłeś świat piękny i bardzo różny

a także za to że pozwoliłeś mi niewysłowionej dobroci Twojej

być w miejscach które nie były miejscami mojej niecodziennej udręki

- dziękuję Ci że dzieła stworzone ku chwale Twojej udzieliły mi cząstki swojej tajemnicy

i w wielkiej zarozumiałości pomyślałem

że Duccio van Eyck Bellini malowali także dla mnie (...)"

(Zbigniew Herbert)

Stojąc tego dnia nad brzegiem Jeziora Ochrydzkiego chciałam głośno powiedzieć za Panem Cogito: Panie dziękuję Ci, że stworzyłeś świat taki piękny i ja mogę go oglądać !!! Stałam i podziwiałam perłę Bałkanów, prawdziwy skarb Macedonii... Akwen ma pochodzenie tektoniczne, a jego wiek określa się  od  czterech - dziesięciu milionów lat... Tym samym jest to najstarsze jezioro w Europie i jedno z najstarszych w świecie obok Bajkału, Jeziora Wiktorii, Malawi i Titicaca... Jest  długie na 30 km, a  głębokość dochodzi do 300 metrów... Jego powierzchnia to 358 km² i rozdzielone jest między Albanię i Macedonię...

Akwen jest bogatym siedliskiem wielu roślin i zwierząt...  W głębinach żyje ponad 200 endemitów... Ciekawostką są miejscowe płocie - plašnice, które nie są endemitem ale z ich łusek wyrabia się "perły ochrydzkie" a ich produkcja pozostaje tajemnicą... Laik nie odróżni tych pereł od prawdziwych... Jezioro słynie z krystalicznie czystej wody, zapewniającej widok na  głębokość  22 metrów... Lustro wody utrzymuje się na wysokości 695 m n.p.m.

* Cerkiew św. św. Klimenta i Pantelejmona w Ochrydzie *

* Monastyr świętego Nauma *

* Cerkiewka św. Stefana - Ochryda *

To był nasz ostatni dzień w Ochrydzie... Cały poprzedni dzień i całą noc padało...  Od rana było chłodno a silny wiatr przeganiał ciemne chmury po niebie... Nie było wiadomo jaką aurę nam one przyniosą... Niezrażeni taką pogodą, ubrani w skafandry przeciwdeszczowe, zamierzaliśmy pojechać busem do Ochrydy by się z nią pożegnać...

Nasz hotel oddalony był około 4 km od centrum miasta ale  bardzo blisko jeziora... Chciałam mu zrobić kilka pamiątkowych zdjęć... Stojąc nad brzegiem jeziora, w pewnej chwili zobaczyłam zbliżającą się łódź... Kiedy przybiła do pomostu, wysiadły z niej dwie starsze panie... Właściciel łodzi zaproponował  za kilka euro popłynięcie do Ochrydu... Z wielką ochotą przyjęliśmy jego propozycję... A pogoda? ta zmieniała się jak kalejdoskopie... Wiatr przeganiał chmury i ukazywało się błękitne niebo, pojawiało się słońce, była nawet mżawka... Nawet toń jeziora mieniła się  różnymi odcieniami zieleni, błękitu, granatu... 

Byliśmy trochę zaskoczeni gdy łódź nie zawitała do  przystani... Po chwili dostrzegliśmy cypel i maleńką cerkiew św. Jana Teologa z Kanoe... Z poziomu wody prezentowała się bardzo malowniczo... To był piękny prezent  od właściciela łodzi... Ucieszył nas widok starej cerkiewki, którą dwa dni wcześniej oglądaliśmy ją z murów zamkowych...

Na skalistym klifie nad Jeziorem Ochrydzkim znajduje się jedna z najpiękniejszych z prawosławnych cerkwi będącej też jednym z symboli Ochrydy... Ta mała cerkiew świętego Jana Ewangelisty z Kaneo jest najbardziej znaną świątynią, ze względu na malownicze położenie... Jest też najczęściej fotografowaną... 

Nie ma żadnych danych kiedy i przez kogo  została wybudowana... Przypuszcza się, że było to na krótko przed przybyciem Turków... Jego architektura łączy elementy bizantyjskie i ormiańskie... Jest to miejsce wyjątkowe na duchową kontemplację...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę szczęśliwego, udanego, dobrze spędzonego weekendu...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...