Volubilis, rzymskie ruiny...

Maroko... Niezwykły kraj na styku Europy i Afryki... Kraina zachodzącego słońca, która urzeka  od pierwszego momentu kiedy tylko stanie na tej ziemi... Tygiel różnorodnych kultur i religii... Jest po prostu fascynujący, urzekł mnie od pierwszej chwili... Czym tym razem mnie oczarował? rzymskimi ruinami w Volubilis...  Rano wyjeżdżamy z hotelu Jasmine w Rabacie, w kierunku Meknes...  Dzień jest chłodny i pochmurny...

Po około dwóch godzinach znajdujemy się na malowniczych, łagodnych stokach doliny Wadi Kroumane...  Z daleka widzę strome skały masywu Zerhun, poniżej szeroką równinę Meknesu a na niej ruiny budowli rzymskich... Tutaj przed wiekami znajdowała się najdalej wysunięta placówka Cesarstwa Rzymskiego... Volubilis, nazwa pochodzi od założyciela pierwszej dynastii Idrysydów, Maulaja Idrysa...

Dzięki pracom wykopaliskowym dowiaduję się, że w tym miejscu istniała osada kartagińska założona w III wieku p.n.e... Rzymianie zajęli to miasto w 40 roku n.e. Przekształcili go we wspaniały kompleks budowlany, wprowadzając nowe koncepcje urbanistyczne... Wznosili najważniejsze dla nich budowle; mury obronne, forum, bazylikę, Kapitol, świątynie... Jak ja lubię zwiedzać rzymskie ruiny...  Gdy tylko pojawiły się na horyzoncie od razu zaczęłam je fotografować... Do ruin idziemy wąską, polną ścieżką...

Powstały piękne monumentalne budowle w rodzaju Łuku Triumfalnego, który zbudował cesarz Karakalla dla swojej matki Julii Domny... Niegdyś na jego szczycie znajdował się rydwan z brązu... Decumanus Maximus ( główna ulica) prowadzi na wzgórze, na jej końcu znajduje się Brama Tangerska...  Świątynia Jowisza została przemianowana w  Kapitol...  Na kolumnach zachowały się przepiękne kapitele korynckie, które są niemymi świadkami dwóch tysięcy lat dziejów Volubilis...

Volubilis zostało wpisane na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO w 1997 roku... Przed rzymskim najazdem osada  zajmowała 12 ha... Rzymianie rozbudowali miasto, zwiększając jego powierzchnię do 42 ha... Wodę do miasta dostarczano akweduktem z masywu Zerhun...

Są i łaźnie, nieodłączny atrybut rzymskiego miasta... To one świadczyły o pewnym poziomie życia... Te, w Volubilis powstały za panowania Flawiuszy...  Architektura mieszkalna jest zróżnicowana... Były tu domy dla uboższych mieszkańców i bogate,  zdobione rezydencje patrycjuszowskie...  Dumą Volubilis są wspaniale mozaiki, które pozostają na swym oryginalnym miejscu...  Są może trochę wyblakłe od palącego słońca... Wzory roślinne, zwierzęce i geometryczne to ulubione motywy tego okresu...  Patrząc na nie, zauważam jak doskonale łączono barwy i odcienie...  Przykuwają moją uwagę... Są w doskonałym stanie mimo, że liczą dwa tysiące lat...  Ich urok i piękno pragnę pokazać w innym poście...

Rzymianie pod naporem Wandalów opuścili Volubilis w 285 roku n.e. Przez wieki jednak toczyło się tutaj życie... Aż do XVIII wieku mieszkali Żydzi, Berberowie, Syryjczycy,  Grecy...  Kiedy Mulaj Ismail rozpoczął budowę swojego kompleksu pałacowego w Meknesie, wspaniałe marmurowe budowle, kolumny zostały zrabowane do jego budowy... Trzęsienie ziemi w 1755 roku dokończyło dzieło zniszczenia...  Miasto zostało opuszczone i zapomniano o nim do 1915 roku... Wtedy rozpoczęto prace archeologiczne, które trwają do dnia dzisiejszego...  Dzięki temu poznaliśmy  długą historię i niepowtarzalną architekturę...  Na terenie przebywają strażnicy ubrani w tradycyjne galabije, "strzegą" zabytków  przed niesfornymi turystami...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...
Witam nowych obserwatorów...
Życzę miłego, słonecznego weekendu...
Zostawiam serdeczne pozdrowienia...