Ischia - Majestatyczny Zamek Aragoński

 

Natura ma to do siebie, że nigdy nie przestaje nas zadziwiać.

Jej piękno, harmonia i zaskakujące zdolności adaptacyjne

są niekończącym źródłem inspiracji.

Każda roślina, każde zwierzę, 

każdy kamień ma swoją unikalną historię

i znaczenie w wielkim obrazie życia.

(John  Smith)

Nad Ischia Ponte góruje potężna bryła Zamku Aragońskiego (wł. Castello Aragonese)... Dziś ta imponująca twierdza z tysiącletnią historią jest najsłynniejszym zabytkiem Ischii i najpopularniejszą atrakcją turystyczną... Przez wieki służyła różnym celom w tym jako twierdza, klasztor i więzienie...  Zamek Aragoński to ogromna fortyfikacja położona na wysepce pochodzenia wulkanicznego, na wysokości 113 m n.p.m... W rzeczywistości wydrążona w skale... Wewnątrz znajdują się liczne tunele... Jego architektura to oszałamiająca mieszanina różnych stylów, prezentująca elementy średniowiecznego, renesansowego, barokowego designu...

Na Zamek Aragoński prowadzi Ponte Aragonese czyli kamienna  grobla o długości 220 metrów... Później idziemy 400 - metrowym tunelem, od którego rozpoczyna się kilka ścieżek, aż do najwyższego punktu wysepki Taras drzew oliwnych (wł. Terrazzo degli Ulivi)...

* Ischia - wyspa kościołów *

* Spacer po Ischii *

* Rejs wodolotem na Ischię *

Pierwsza osada na wysepce, na której obecnie stoi zamek, pochodzi z V wieku p.n.e. kiedy Hieron I, grecki dowódca i tytan Syrakuz, przybył na wyspę ze swoją flotą, aby pomóc Kumanom (lud koczowniczy) w wojnie z Tyrreńczykami... Później otrzymał całą wyspę jako nagrodę za pomoc... Twierdza pierwotnie znana była jako Castrum Gironis, Zamek Gerona, na cześć jego założyciela... Na przestrzeni wieków twierdza przeszła w ręce Neapolitańczyków, a następnie Rzymian, którzy używali jej jako punktu obserwacyjnego do wykrywania wrogich statków...

W V i VI wieku n.e. Zamek Aragoński był używany  przez mieszkańców Ischii jako schronienie przed najazdami Wizygotów i Longobardów... W następnym stuleciu Saraceni wielokrotnie atakowali wyspę, ale nie byli w stanie zdobyć zamku...

Najazdy barbarzyńców, dominacja Normanów, a następnie Szwabii, prowadzą historię Ischii do okresu walk pomiędzy Aragończykami a Andegawenami, którymi wiążą się wydarzenia na zamku... W 1423 roku władzę odzyskał Alfons I Aragoński, który zbudował drewniany most prowadzący na wysepkę i przebudował zamek, tym samym czyniąc go prawdziwą rezydencją królewską... 

Wiek XVI  to okres największej świetności zamku... W 1509 roku w katedrze zamkowej odbył się ślub kondotiera i szlachcica hiszpańskiego Fernando Francesco D'Avalos z poetką Vittorią Colonną... Na zamek przybyli tacy artyści jak: rzeźbiarz, malarz, architekt Michał Anioł, poeta Ludovico Ariosto, poeta renesansowy Jacobo Sannazaro oraz humanista i poeta Giovanni Pontano...

Fascynująca jest cała trasa, którą tworzy bardzo strome podejście, wzdłuż którego można podziwiać wspaniałe pozostałości  poszczególnych obiektów na zamku...

Jedna z kamiennych ścieżek prowadzi do kawiarni klasztornej (wł. Caffetteria del Monastero)... Przy upalnej pogodzie jaka była tego dnia,  miejsce wymarzone do zatrzymania się i schronienia się pod chłodną pergolą... Można tutaj zjeść śniadanie, lunch, wypić herbatę, filiżankę espresso czy orzeźwiający Aperol... Jest tutaj przepiękny taras ogrodowy z długa kamienną ławą,  ze stolikami z majoliki, otoczony bugenwillą, jaśminem pnącym, drzewami oliwnymi, lantaną, agapantami, hortensjami... Bez pośpiechu siedząc na tarasie wpatrywałam się marzycielskim wzrokiem w malowniczy krajobraz i spokojne szybowanie mew... 

Na różnych poziomach zamku spotyka się wspaniałą roślinność śródziemnomorską... Jednak ta ozdabiająca Kościół Niepokonanego Poczęcia oczaruje każdego... Kościół był zwany również kościołem Wniebowzięcia N.N.P. został zbudowany w 1737 roku na miejscu kaplicy poświęconej świętemu Franciszkowi... Kościół ma plan krzyża greckiego, zbudowany z kamienia lawowego, a wnętrze tworzą barokowe sztukaterie, podłogi wyłożone rustykalną terakotą z Kampanii... 

Mam wrażenie, że w pewnym momencie czas się zatrzymał... Jestem w katedrze Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny... Ze średniowiecznej budowli zachowało się niewiele... Zrujnowana katedra nadal odzwierciedla splendor minionych dni...  Została wzniesiona po erupcji wulkanu Epomeo w 1301 roku, w miejscu zniszczonej katedry a wzniesionej w 1239 roku... Katedra Wniebowzięcia jest bazyliką posiadającą trzy nawy, czego dwie nakryte są sklepieniami  żebrowymi...Możemy dopatrzeć się czterech kaplic, zakrystii, dzwonnicy i krypty poniżej... Ściany zdobią wspaniałe freski prawdopodobnie wykonane przez uczniów Giotta...

Powolny spacer po terenie Castello Aragonese to nie lada gratka nie tylko dla fanów historii... Tutaj każdy zakątek zachwyca i zaskakuje swoim pięknem... Z licznych punktów widokowych podziwiam przepiękne panoramy na Ischia Ponte, pobliską zatokę świętej Anny...

W czasach świetności na terenie Zamku Aragońskiego mieszkało ponad 2000 ludzi ale już w 1770 roku liczba mieszkańców spadła do 63... Było w tedy trzynaście kościołów i kaplic, oraz  dwa zakony: bazylianie i klaryski, a także garnizon wojskowy... 

W 1809 roku nastąpiła inwazja Brytyjczyków, którzy zaatakowali zamek strzałami armatnimi... Zniszczenia były ogromne...  Po bohaterskim oporze,  zamek został zmuszony do poddania się i przemienił się w stertę gruzów... Twierdza ze względu na swój stan nie mogła pełnić funkcji obronnych... Franciszek I przekształcił go w więzienie, a później w miejsce kary dla więźniów politycznych... Wraz z przybyciem Garibaldiego do Neapolu, więzienie polityczne zostało zniesione a budynki  na zamku stały się własnością państwową... 

W 1912 roku został wystawiony na sprzedaż... Zamek został kupiony przez prawnika Nicolę Ernesto Matterę, a jego syn,  Antonio Mattera podjął się tytanicznej pracy nad odbudową i renowacją... Antonio, z tą samą pasją i oddaniem co ojciec, przekształcił znaczną część zamku, czyniąc go klejnotem, jakim jest dzisiaj... Obecnie kolejne pokolenie Mattera jest strażnikami historii i piękna tego miejsca...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...