Wiosna w pięknej krasie...

 

Te fiołki, co mnie nęcą,

Te nie siedzą skryte w trawie -

Lecz spod długiej, ciemnej rzęsy

Patrzą na mnie tak ciekawie.

Spod tej rzęsy, co ocienia

Piękniej niźli traw zieloność, 

W niebieskiego mgle spojrzenia

Patrzy na mnie nieskończoność....      

 Adam Asnyk

Już od rana słychać trele, ćwierkania, świergolenia... Rolety nie są zaciągnięte więc promienie słońca z impetem wpadają do naszej  sypialni... Na moment zatrzymują się za  firance... Słonko puszcza do mnie perskie oko i mówi: wstawaj przecież i tak już nie śpisz... Oj moja droga, zbyt długo wylegujesz się...  Od dłuższego czasu obserwuję Cię...  Leżę i słuchasz ptasiego koncertu...  Jest taki piękny... Co mam zrobić? hmm, muszę wstać...

Wiosna już drugi tydzień  obdarza nas piękną pogodą...  Jest słonecznie, ciepło, radośnie i...coraz bardziej kolorowo.  Po prostu cudownie... W tym roku dłużej musiałam czekać na pojawienie się pierwszych, wiosennych kwiatów...  Zima  zbytnio przedłużała się... Obecnie takim ciepełku, kwiaty bardzo szybko się pojawiają i rozwijają...  Codziennie coś nowego zakwita ale i szybko przekwita...

Wiosna  obdarzyła  mnie  już  przylaszczkami, zawilcami, cebulicami syberyjskimi,  puszkiniami , tulipanami, miniaturowymi narcyzami... I co najważniejsze, zakwitły  moje ukochane fiołki wonne... Uwielbiam te niepozorne kwiaty... Mam do nich szczególny sentyment... Od mojego ukochanego Eryka dostałam maleńki bukiecik ... Od razu na usta ciśnie mi się wiersz:

    Jeszcze czuć na nich dotyk Twojej dłoni

    Jeszcze drżą płatki muśnięte ustami,

    Wciąż czuję mgiełkę fiołkowej woni,

    I Twoich oczu spojrzenia aksamit...

Te maleńkie, ale bardzo piękne kwiaty wg mitów greckich stworzyła Matka Ziemia... Uczyniła to na prośbę Zeusa... Ten, zakochany w pięknej kapłance Io pragnął obdarować ją niezwykłymi kwiatami... Kolejna mityczna opowieść mówi, że fiołki wonne zawdzięczamy Ajaksowi... Ajaks zwany Wielkim, bohater homerowskiej Iliady to po Achillesie największy wojownik... Kiedy zginął Achilles, między nim a Odyseuszem wywiązała się kłótnia o zbroję Achillesa... Gdy  została przyznana Odyseuszowi, Ajaks wpadł w szał...  Zabił stado owiec, biorąc je za ludzi króla Itaki... Kiedy oprzytomniał, zrozumiał swoją hańbę... Nie mógł tego znieść i przebił się mieczem... Jego krew rozprysnęła się po łąkach... Krople krwi spadając na ziemię zamieniały się w...fiołki. Tyle na temat fiołków mówią mity greckie.. Dla mnie najważniejsze, że cieszą moje oczy swą delikatnością i pięknem... A poza tym mają cudowny zapach...

 Dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

 Życzę miłego, słonecznego weekendu...

 Serdecznie pozdrawiam...