Zamek Ogrodzieniec skąpany w śniegu

Wspaniale prezentują się zimową porą ruiny największego spośród Orlich Gniazd, zamku Ogrodzieniec... Zbudowany na najwyższym wzniesieniu Jury 504 m n.p.m. popularnie zwanego Góra Janowskiego...

W zamierzchłych czasach istniał na tym miejscu jakiś gród, o czym świadczy romantyczna legenda o Szczebrzycu i Witysławie... Było to za panowania Bolesława Krzywoustego... W Ogrodzieńcu mieszkała cudnej urody,  smutna dziewica Witysława... Dawno umarł jej  ojciec a po matce łez jeszcze nie osuszyła... Matka  na łożu śmierci przyrzekła rękę ukochanej jedynaczki Piotrowi Szczebrzycowi ponieważ Wisława była w nim zakochana... Jeszcze przed śmiercią wzywa swojego brata z którym nie widziała się wiele lat by ten  otoczył opieką jej córkę... Wuj zachwycił się urodą siostrzenicy...  Kiedy  matka  umiera  porywa  Witysławę  do  swojego  zamku a Szczebrzyca zakuwa w kajdany... Niepodziewanie przybywa Krzywousty i dowiaduje się o bezprawiu... Odbiera wujowi buławę hetmańską i nakazuje wyłupić mu oczy... Nieszczęsnych kochanków  bierze pod królewską opiekę i łączy ich wiecznym węzłem...

Pierwotny zamek wybudowano na miejscu drewnianej warowni  w XIV wieku prawdopodobnie za czasów Kazimierza Wielkiego... Pierwszymi właścicielami gotyckiego zamku był ród rycerski Włodków Sulimczyków... Warownia przechodziła z rąk do rąk... Składała się z zamku górnego i niżej usytuowanego podzamcza... Otoczona była murem połączonym ze skałami... Znajdowały się tutaj zabudowania mieszkalne dla załogi i służby... Wewnętrzny dziedziniec otaczały, dekorowane, kolumnowe krużganki... We wschodniej skale wzniesiono trzykondygnacyjną wieżę mieszkalną a w południowym skrzydle urządzono przestronne komnaty...

* Zamek Ogrodzieniec skąpany w śniegu *

W XVI wieku tereny te stają się własnością bogatej rodziny krakowskiej Bonerów, którzy w latach 1`530 - 1560 dokonują przebudowy zamku w niezwykle okazałą rezydencję gotycko -renesansową... Swym przepychem nie ustępowała nawet Zamkowi Królewskiemu na Wawelu...  Nie był to zamek warowny... Liczne wieżyczki, baszty, mury pełniły jedynie funkcje dekoracyjne... W pobliżu ruin znajdują się olbrzymich rozmiarów ostańce podobne do baśniowych postaci zwierząt i wielkoludów... 

W XVII wieku zamek znajduje się w rękach Andrzeja Firleja... Zmienił on wystrój zamku na barokowy... Podczas potopu szwedzkiego zamek zostaje opanowany przez najeźdźcę... Częściowo spalony przez wycofujące się wojska... Zamek popada całkowicie w ruinę kiedy przechodzi  w posiadanie Męcńskich a potem Jaklińskiego...  Koszty odbudowy przekraczały możliwości właścicieli... Zamek już nie wrócił do dawnej świetności... W latach 70 - tych XX wieku przeprowadzono prace zabezpieczające i przywrócono go do zwiedzania  w 1973 roku...

Zamek w swej wielowiekowej historii był wielokrotnie niszczony, teraz jest trwałą ale bardzo piękną ruiną... Dla zwiedzających, jest zamknięty ze względów bezpieczeństwa od połowy listopada do 30 marca... Tym razem nie dane mi było zwiedzić go od środka... Spacerując zauważyłam, że warownia jest doskonale wkomponowana w jurajski krajobraz... Z trzech stron osłaniają ją wysokie wapienne skały, a obwód zamyka kamienny mur... Do czasów obecnych oprócz murów zewnętrznych i potężnych baszt przetrwały fragmenty komnat, kuchni, prochowni, biblioteki... Wszystkie pomieszczenia to puste ściany, które mają mnóstwo uroku... W sezonie odbywają się tutaj liczne imprezy, spotkania z duchami, turnieje... Niestety, to bardzo atrakcyjne miejsce przyciąga rzesze turystów...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Pragnę gorąco przeprosić za brak moich komentarzy u osób, 

które mają ustawienia na Google +

nie jestem tam zarejestrowana.

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...