Kraina fioletowych wrzosowisk...

                         

   Jeśli szczęście się do nas uśmiecha, 

   trzeba z tego korzystać i starać się mu dopomóc,

   tak jak ono pomaga nam...   
                       

   Paulo Coelho

Utarło się, że w Szkocji jest nieprzyjemna, deszczowa, wilgotna i zmienna pogoda... Z tego względu  nie miałam najmniejszej ochoty na poznanie tego kraju... A jednak w końcu dałam się namówić na jej poznanie... Mijamy symboliczną granicę Anglii ze Szkocją... Widoczny jest stary mur zwany Wałem  Hadriana... Stanowił północą granicę Imperium Rzymskiego w Brytanii... Wysokie flagi łopoczą na wietrze... Welcome to Scotland... Welcome to Scotland!

Dopiero na miejscu to wszystko co dotyczyło pogody, okazało się  nieprawdą... Nie, nie myślcie, że było aż tak dobrze i sielankowo... Słońce nie świeciło  jak na wyspach greckich przez wszystkie dni naszego pobytu w W. B... Poznałam smak mżawki, widziałam owiane mgłą góry... Jednak dla niezapomnianych chwil czasem warto się poświęci...

Teraz prawie  po dwóch miesiącach z rozrzewnieniem wspominam Szkocję... Piękny to kraj... Tak naprawdę dopiero teraz zaczynam przeglądać zdjęcia i podziwiać romantyczne krajobrazy, przywodzące na myśl dawne legendy...

Piękno tutejszej przyrody łączy się  nierozerwalnie z literaturą, z historią,  a nawet filmem... Po powrocie, czytam namiętnie książki o burzliwych i długich dziejach tego kraju... O historii świadczą też zamki, których do dziś zachowało się prawdopodobnie ponad dwa tysiące...

Wiele z imponujących budowli wzniesiono w trudno dostępnych regionach górskich... Inne górują ponad skalistym wybrzeżem morskim... Świadkami bogatej historii kraju są zamki w Edynburgu oraz stojąca na stumetrowej skale dumna twierdza w Stirling... Z ruin XIII-wiecznego zamku Urqurt  wypatrywać można potwora z Loch Ness...

Poznałam jeden z najpiękniejszych regionów Szkocji, wyżynny Highlands... Na jego urok składają się jeziora, doliny, łagodne zbocza górskie i ...wrzosowiska. Wrzos to roślinny symbol mocy i Szkocji. Wykorzystywano go do obrzędów... Potrafił się rozprzestrzenić na ogromnych połaciach... 

Jednego bardzo żałuję, przyjechałam za wcześnie, była połowa sierpnia... Wrzosy nie były w pełni rozwinięte chociaż był to jego czas  kwitnienia... Wzgórza już okrywały się fioletem... Zachwycały mnie te widoki... Rozsławione zostały przez Emily Jane Brontë w "Wichrowych wzgórzach". Piękno tych wzgórz zachwyca i oszałamia...

Wycięte przed setkami lat puszcze, osłoniły bogate ukształtowanie tych terenów... Zachwycałam się ich pięknem i  dziko rosnącymi roślinami... Sierpień był okresem kwitnienia wierzbówki kiprzycy... Wszędzie ją tutaj widziałam... Niemal cała Szkocja porośnięta była ciemnoróżowymi plamami... Jej kwiaty zachwycały swoim cukierkowym kolorem... Podziwiałam bogatą paletę barw... Momentami słońce chowało się za chmurami... Krajobrazy przykryte były woalem ciemnych chmur...

Szkocja to wełniane materiały w... kraty. Cudowne w dotyku niby miękkie a jednak troszeczkę ostre... Materiały w cudownych kolorach... Zachwycałam się szalami, pledami, chustami, tartanami... Jestem szczęśliwa, że mogłam zobaczyć Szkocję, kraj gdzie dominują wzgórza, góry, czysta woda i powietrze, fantastyczne krajobrazy i wszechogarniający spokój... Zakochałam się w Szkocji, kraju niezwykle nastrojowym, urokliwym, klimatycznym... Życie płynie tutaj jakby wolniej, spokojniej tym samym daje czas na podziwianie przyrody a tego w Szkocji nie brakuje... Ach, całkowicie zapomniałam o największym festiwalu artystycznym na świecie jaki odbywa się w Edynburgu... Na  ulicach było mnóstwo aktorów i przebierańców... Podziwiałam ich  i doskonale się bawiłam...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...