Fortalicja sobkowska

 

Przyjaźń - podobnie jak mądrość i radość -

nie jest czymś obowiązkowym.

Jest darem, który nas zaskakuje i zdumiewa.

Czym dla ptaka są skrzydła,

tym dla człowieka jest przyjaźń:

unosi go ponad proch ziemi.

(Zenta Maurina Raudive)

Zapewne niewiele osób słyszało o fortalicji w  Sobkowie i miasteczku założonym w XVI wieku, obecnie wsi położonej na lewym brzegu Nidy... Miejscowość  leży w odległości około 30 km od Kielc i 15 km od Jędrzejowa, w którym znajduje się słynne  muzeum zegarów... 

Tego czerwcowego dnia pogoda była piękna, sprzyjała wyjazdom i spacerom... Postanowiliśmy odświeżyć nasze wspomnienia i udać się do Sobkowa... W czasie naszej pierwszej wizyty w tym miejscu było wyjątkowo nieprzyjemnie, chłodno, pochmurno i deszczowo...

Tutaj w Sobkowie do czasów współczesnych zachowała się spora część fortalicji,  pozostałości XVI- wiecznej obronnej posiadłości szlacheckiej, którą zagospodarowano w bardzo atrakcyjny dla turystów sposób... Na miejscu funkcjonuje hotel i restauracja, organizowane są przejażdżki konne, przejażdżki dorożkami, a zimą kuligi... Obsługa może również zorganizować spływy kajakowe i wycieczki gondolą...

Pochodzący z XVI wieku kompleks pałacowy jest jednym z przykładów założenia palazzo in fortezza, często jest nazywany fortalicją...  Fortalicja leży w niewielkim oddaleniu od wsi...  Jej historia związana jest Stanisławem Sobkiem z Sulejowa, a później ze znanymi rodami magnackimi, kasztelańskimi, rycerskimi, m.in. Drohojowskimi, Wielopolskimi, Myszkowskimi, Szaniawskimi...

Fortalicję rozplanowano w kształcie wielkiego prostokąta, o dłuższym boku równolegle do drogi i rzeki Nidy... Dziś zachowane są pozostałości niskich, rozłożystych murów obronnych i w narożach trzy baszty obronne kryte drewnianymi daszkami, w dolnych kondygnacjach widoczne są strzelnice... Wejście na teren fortalicji jest bezpłatne, spacerować i zaglądać można wszędzie...

Weszliśmy do Sali Balowej... Jest przestronna, pięknie utrzymana i robi niesamowite wrażenie... Właściciel zadbał o efektowne wyposażenie wnętrza, kominek, drewniane stropy, malowidła... Z portretów na ścianach patrzą na nas dawni właściciele tego miejsca...

Uwagę zwracają wczesnoklasycystyczne bardzo malownicze ruiny pałacu, z czterema jońskimi kolumnami w części środkowej, zwrócone są fasadą ku rzece... U góry dumnie powiewa flaga biało czerwona z orłem... W elewacji południowo-wschodniej jest ryzalit zwieńczony półkolistym portalem, w którym umieszczony jest kartusz stiukowy z rogami obfitości, girlandami i literami Stanisława Szaniawskiego i jego żony Anny z Kluszewskich... W ruinach pałacu znajdują się piękne rzeźby i   popiersia "antyczne" oraz ogromne kamienne gazony z kwiatami...

Mieliśmy szczęście zobaczyć kasztelana Andrzeja Borkowskiego wiecznego polskiego szlachcica, właściciela fortalicji chadzającego w zdobnym żupanie...

Fortalicja w Sobkowie została podniesiona z ruin gdy została zakupiona w 1997 roku przez Państwa Alicję i Andrzeja Borkowskich... Warto to miejsce odwiedzić ponieważ jest możliwość spędzenia nocy w kilkusetletnich pokojach, uczty w tutejszej restauracji, jazdy konnej, fechtunku czy spływu kajakowego... W niedalekiej odległości od Sobkowa znajduje się zamek królewski w Chęcinach, Jaskinia Raj, Skansen w Tokarni, Jędrzejów oraz Kielce...

Od strony rzeki rozciąga się piękny, z dbałością utrzymany ogród, według mnie  sentymentalno-romantyczny... Śmiało można go podać jako przykład dbałej elegancji... Na jego terenie  są harmonijnie wkomponowane w zieleń piękne rzeźby, gazony z kwiatami, fontanna... Na końcu ogrodu spory staw... W gładkiej tafli odbija się niebo, przy jego brzegach przepływają ryby... Klimat tego stawu stwarzają rośliny: kosaćce, kaczeńce, pałki wodne... Są i wierzby płaczące z malowniczo zwisającymi gałęziami... Siadam na ławce, jednej z wielu... Relaksuję się, zachwycam się ciszą, zielenią i spokojem tego miejsca... Oczywiście, z przymrużeniem oka odniosłam wrażenie, że znajduję się w galerii sztuki pod gołym niebem...

Najpiękniej nad Nidą jest rano... Jest cudownie... Woda jest czysta, ciepła, bezwonna... Śpiew ptaków rozbrzmiewa wśród trzcin i tataraku... Nida to jedna z najbardziej malowniczych rzek... Jest rzeką typowo nizinną, toczącą swe wody raczej leniwie, bardzo spokojnie... Momentami silnie meandruje, tworzy zatoczki, wysepki, starorzecza... Płynie wśród łąk i pól... Przysiadam nad brzegiem rzeki i delektuję się ciszą i urzekającymi widokami...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...