Spacer po Starym Lyonie

Często szczęście i lepsze życie jest tuż za rogiem, 

jednak boimy się tam skręcać.

Zmiana nas przeraża i paraliżuje.

Jednak wszystko co jest potrzebne do zmiany jest w nas.

Nie ma innej drogi.

Nie ma skrótów.

Każdy z nas wybiera własną drogę.

Lyon jest najstarszym miastem Francji, położonym w środkowo-wschodniej części kraju... Legenda mówi, że został on założony przez dwóch celtyckich braci... W czasie kopania fundamentów pod gród obsiadło ich stado kruków... Uznali to za znak i nazwali go Lugdunum czyli, Wzgórze Kruków...

Lyon był jednym z najważniejszych miast Cesarstwa Rzymskiego, Lugdunum... Jego nazwa pochodziła od imienia celtyckiego boga słońca, Luga... Jego założenie w 43 r p.n.e. przypisuje się Lucjuszowi Munatiusowi Plancusowi, byłemu oficerowi pod wodzą Juliusza Cezara... Lugdunum - było miejscem urodzenia dwóch cesarzy: Klaudiusza i Karakalli, a także Germanika, ojca cesarza Kaliguli...

Na zachodnim wzgórzu  Fourviére,  w miejscu obecnej Bazyliki Notre-Dame, w sercu rzymskiego miasta znajdowały się: forum, amfiteatr, odeon, świątynia, cyrk (grecki hipodrom)... Ze wzgórza Fourviére roztacza się piękna panorama na cały Stary Lyon... Obecnie możemy tutaj zobaczyć niepowtarzalne zabytki, takie jak: odeon, Muzeum Cywilizacji Gallo-Rzymskiej oraz ruiny  amfiteatru Trzech Galów...

Przez lata trwały poszukiwania amfiteatru, miejsca męczeńskiej śmierci chrześcijan w 177 roku... Arena teatralna była także miejscem męczeństwa Blandyny z Lyonu za panowania cesarza Marka Aureliusza... Jest ona świętą katolicką i prawosławną...

* Bazylika Notre - Dame w Lyonie *

* Katedra św. Jana Chrzciciela w Lyonie *

* Skarbiec katedralny w Lyonie *

Nasz spacer rozpoczęliśmy od Rue du Boeuf, ulicy bardzo starej odsłaniającej przed nami ducha miasta...  Ulica są nazwę zawdzięcza posągowi wołu, który znajduje się w niszy budynku... Rzeźba pochodzi z XVI wieku...

Stary Lyon został wpisany na Listę  Światowego Dziedzictwa UNESCO leży u podnóża wzgórza Fourviére... Przepiękne kamienice w kolorze ochry, z których większość kryje bogato zdobione podwórza, z arkadami, podcieniami o wyraźnych florenckich akcentach...

Lyon słynie z charakterystycznego labiryntu wąskich, brukowanych uliczek i sekretnych, tajemniczych przejść zwanych - traboules... Są to wąskie korytarze łączące dwie uliczki, które bardzo często pochodzą  z XV wieku i związane są  z historią i rozwojem miasta... W mieście jest około 400 trabouli... Mimo, że są tak liczne, pozostają mało widoczne lub niedostępne dla turystów... Zostały zbudowane zgodnie z rzymskim patio, z galeriami, studniami na dziedzińcu, spiralnymi schodami i rzeźbami na fasadzie... W czasie II wojny światowej traboule umożliwiały bojownikom ucieczkę przed gestapo...

W samym sercu Rue du Boeuf znajduje się Różowa Wieża (La Tour Rose)... Budynek powstał w 1541 roku... Z zewnątrz ulicy  jest niewidoczny, dopiero gdy przejdziemy wąskim przejściem zobaczymy jego piękno... Według XIX wiecznej legendy różowy kolor budowli powstał w wyniku tragicznego wydarzenia... Otóż, ojciec swoją bardzo młodą córkę przeznaczył na żonę  bogatemu starcowi... dziewczyna była tak pełna rozpaczy, że rzuciła się na wewnętrzny dziedziniec ze szczytu wieży... Krew spryskała ściany budowli, barwiąc je na różowo...

Lyon to jedno duże miejsce światowego dziedzictwa, z renesansowym Starym Miastem, ruinami rzymskimi, historycznymi dzielnicami przemysłowymi i królewską dziewiętnastowieczną dzielnicą  Presquíle... Jak już wspominałam, miasto założone 2000 lat temu u zbiegu rzek: Rodanu i Saony swój majątek zbudowało na handlu jedwabiem... Lyon stał się stolicą produkcji jedwabiu... Lyońscy tkacze, nazywani canuts, pracowali w fatalnych warunkach  i byli marnie wynagradzani... Nic dziwnego, że w latach 30-tych XIX wieku  doszło do buntów, protestów, strajków które były krwawo tłumione... Powstania robotników spowodowały upadek przemysłu włókienniczego i lyoński jedwab stał się atrakcją turystyczną... Dziś w dawnej stolicy jest może dziesiątka prawdziwych rzemieślników, którzy wytwarzają najlepszej jakości jedwabne wyroby... Sklepy z wyrobami jedwabnymi zapraszają ale ich ceny  powalają...
  

Bracia Auguste i Louis Lumiére zorganizowali pierwszy, publiczny pokaz filmowy, rozpoczynając tym samym erę kina... Byli synami bardzo bogatego fabrykanta  papieru z Lyonu...  W tym mieście mieszkali i pracowali... Byli genialnymi konstruktorami, dysponowali ogromnymi pieniędzmi... Młodzi wynalazcy zgłosili swój patent 13 lutego 1894 roku... Bracia Lumiére korzystając z kinematografu, zaczęli dokumentować rzeczywistość... Na pierwszym pokazie kinowym zaprezentowali: Wyjścia robotników z fabryki Lumiére w Lyonie...

Lyon słynie ze znakomitej kuchni, z przepysznego jedzenia... Bardzo często nazywany jest: Kulinarną stolicą świata... Słynie również małych restauracyjek, nazywanych bouchons... Ich tradycja pochodzi od małych karczm odwiedzanych przez robotników jedwabiu... W bouchons podawane są lokalne rarytasy: sałatka lyońska (zielona sałata z jajkiem i z grzanką) bardzo delikatna i przepyszna, zapiekanka ziemniaczana ze śmietaną, kiełbasa gotowana w czerwonym winie, nerki wołowe w sosie musztardowym... Po dobrym obiedzie pora na deser... Tutaj każdy się na niego skusi... Są pyszne i Francja z nich słynie...

Przyszedł czas pożegnania się z miastem... Przez dwa dni przemierzałam jego ulicami, spacerowałam  turkusowo-zielonym brzegiem Rodanu i brzegiem brunatnej Saony... Podziwiałam ruiny rzymskie, odwiedzałam kościoły i muzea, napawałam  oczy lyońską architekturą... Lyon to miasto fontann, murali i interesujących rzeźb... o tym wszystkim napiszę w innych postach...

Moją uwagę przykuło dzieło zaprojektowane  przez artystów: Michaela Elmgreen'a i Ingara Dragest'a... Przedstawia heroiczną nagość i marmur... Muszę przyznać, że niepokojąca jest ta postać stojącego człowieka niosącego w ramionach innego człowieka, jakby uratowanego przed utonięciem... Gdy bliżej się im przypatrzyłam, okazało się, że te twarze są identyczne...  Rzeźba ma 2,7 m wysokości i stanowi punkt orientacyjny w krajobrazie... Żegnam się pięknymi kwiatami Lagerstremii indyjskiej, jednego z najpiękniejszych i najdłużej kwitnących, egzotycznych drzew... 

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę pięknego, słonecznego lata...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...