Urzekające skalne miasto...

Nie ma zbyt wiele czasu, by być szczęśliwym. 

Dni przemijają szybko. Życie jest krótkie...

Wykorzystaj ten dzień dzisiejszy. Obiema rękami, obejmij go.

Przyjmij ochoczo, co niesie  ze sobą; światło, powietrze i życie. 

Jego uśmiech, płacz, i cały cud tego dnia. Wyjdź mu naprzeciw.   

Phil Bosmans

 

Ech, jak ja uwielbiam takie temperatury jakie mamy obecnie... 31 st. C zawsze wprawia mnie w doskonały nastrój... Wstępuje we mnie radość życia... Wracają niezapomniane wspomnienia z Jordanii  i tajemniczego miasta Petra o którym pisałam tutaj  Wcześnie rano, recepcja robi nam pobudkę... Udajemy się na śniadanie a po nim na szlak... Obowiązkowo mamy nakrycia głowy, dobre buty i ... hektolitry wody. 

Byłam przekonana, że o tak wczesnej porze,  na szlaku jedyna będzie  nasza 10-cio osobowa grupa... Nic bardziej mylnego... Przed nami było już kilkadziesiąt osób podążających w kierunku tajemniczego miasta... Na posterunek spieszył również bardzo przystojny, umundurowany strażnik turystyczny... Potem kolejny i kolejny...

Petra leży na otwartym terenie Wadi Musa... Fascynuje już samo dojście do skalnego miasta... Trudno uwierzyć, że skały robią na człowieku takie niesamowite wrażenie... Za każdym zakrętem mają inne odcienie, inne barwy... Warstwy skalne tworzą wzory jakby przykryte były naturalnym jedwabiem... Są na nich spirale, esy, floresy... Te skały to piaskowiec... Wg mnie jakiś dziwne, bardzo kruche i dające możliwość łatwej obróbki... I co ciekawe,  że po dwudziestu wiekach budowle doskonale zachowały swe kształty...

Idziemy z głowami zadartymi go góry...  Co kilkanaście kroków zatrzymujemy się by podziwiać fantastyczne kształty skał przypominające swą formą słonie, wielbłądy, obeliski, wnęki, ostrosłupy... Są gładkie jakby wypolerowane... To zasługa  wiatru. On je wypieścił, wygładził... W niektórych miejscach ściany skalne  niemal stykają się z sobą... Są prawie pionowe... 

Kręty wąwóz urzeka swym pięknem...  Każdy odcinek drogi zachwyca swą malowniczością... To miejsce zachwyca... Otoczone jest górami, usiane korytarzami i wąwozami... A przecież to dopiero jej początek...W ścianach skalnych zauważamy kanały, to nimi doprowadzana była woda do miasta... Tu i ówdzie widzimy kępki roślinności... Aż dziw, że rosną w takich warunkach...

Do tego urokliwego miasta prowadzi jedna, wąska droga, to wąwóz As-Siq. Patrząc na skały nie jestem już  zaskoczona, że Petra nazywana jest "Różowym Miastem". Jestem oczarowana każdą chwilą spędzoną w tym miejscu... To co najważniejsze jest przecież przed nami... Niektórzy turyści są już zmęczeni... Korzystają z osiołka, wielbłąda  lub zacienionej dorożki zaprzężonej w chudą szkapinę... Echo obija się o ściany skalane...  Słychać głośne wołanie do koni: jala, jala co znaczy szybciej, szybciej...

W końcu dochodzimy do małego przesmyku, który nazywa się Siq... Jest wąwozem utworzonym przez rwący potok... Ściany skalne są tutaj bardzo wysokie... Mają może po 200 metrów...  W pewnym momencie wąwóz zwęża się do 4 - 5 metrów szerokości... I nagle za zakrętu wyłania się ściana światła...  Oczy muszą przyzwyczaić się do tej jasności... Po chwili dostrzegam monumentalny Skarbiec, najbardziej znaną budowlę Petry...  To co oglądamy wygląda zjawiskowo... To  Nowy Cud Świata.

 

Fasada wykuta jest w piaskowej skale... Jej wysokość wynosi 40 m...  Swym pięknem zachwyca każdego ponieważ jest wyjątkowa, i doskonale zachowana dzięki położeniu... To ono szczęśliwie chroniło ją przed erozją...  Bogata zdobiona fasada prowadzi do wykutej wewnątrz dużej, dokładnie zaplanowanej i wykonanej, kwadratowej sali. Khazneh zwany Skarbcem wciśnięty w skalne mury wygląda olśniewająco... Zachwyca niczym perełka oprawiona w złoto... To budowla wyrafinowana, klasyczna, posiadająca kunsztowne detale...  Skarbiec to pierwsze spotkanie i powitanie potęgi i piękna... Drugie spotkanie z Petrą w innym poście...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Pozdrawiam wszystkich serdecznie...