Jesienna niedziela w skansenie... Wygiełzów.

Najważniejsze jest to, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne.

I dom pełen wspomnień. Najważniejsze by żyć dla powrotu... 

Antoine de Saint - Exupery

Ależ ja jestem szczęśliwa gdy  budzę się rano, a za oknem świeci słońce...  Często taka pogoda jest zdradliwa... Za kilka godzin zamiast promieni słonecznych, niebo staje się szare, pochmurne... W październikową niedzielę, wszystko było otulone gęstą, poranną mgłą... Przed południem mgła opadła... Ze zdwojoną mocą na niebie rozbłysło słońce... To był taki piękny, jesienny dzień... Fantastyczna okazja aby pojechać do skansenu w Wygiełzowie, by podziwiać tam wszystkie blaski jesieni... I chociaż byliśmy tutaj już  trzy razy, to nigdy o takiej porze roku... Za każdym razem, kiedy jestem w tym miejscu, poznaję go na nowo... Dlaczego? bo nade wszystko lubię architekturę drewnianą, która jest tutaj w dużej mierze zgromadzona...

Skansen położony jest u podnóża średniowiecznego, biskupiego zamku... Na niezbyt dużym obszarze zgromadzono 25 obiektów drewnianych... Jest również mała architektura drewniana; krzyże, kapliczki, maleńka dzwonnica... 

Po przekroczeniu bramy wejściowej, wkraczamy w inny zaczarowany świat... Kiedy spaceruję od chaty do chaty krytej strzechą, zaczynam marzyć i przenoszę się w dawne czasy... A wokół otacza mnie piękno żółtych, złotych, czerwonych drzew... W wiejskich ogródkach kwitną żółte aksamitki i niebieskie astry jesienne, a na drzewach czerwienią się dorodne jabłka... Jest taka błoga cisza i tak sielsko. Mam wrażenie, że tutaj czas się zatrzymał... Czyż to miejsce nie jest piękne i malownicze?

Ten skansen oprócz wyjątkowego, sielskiego klimatu, ma krajobrazowe, pagórkowate położenie... Zaglądam do kolejnej chaty sołtysa, gdzie możemy zobaczyć oryginalne wyposażenie... 

Ekspozycje obrazują życie mieszkańców poszczególnych chałup... Zgromadzono sprzęt gospodarstwa domowego, umeblowanie, stroje, obrazy... Pokazano obrzędy religijne; wielkanocne, bożonarodzeniowe... 

Na środku wsi stoi piękny, zabytkowy kościół z Ryczowa z XVII wieku. Jest konstrukcji zrębowej... Zbudowany w stylu gotyckim... Całe jego wyposażenie jest oryginalne. Kościół jest konsekrowany... Odbywają się tutaj śluby, msze święte ale także koncerty filharmoniczne...

Na końcu skansenu na niewielkim wzniesieniu stoi biały dwór z 1730 r, który był własnością zamożnej rodziny szlacheckiej... Jest i plebania, spichlerz, olejarnia, kuźnia, karczma, stodoła... Korzystając z okazji, że niema zwiedzających, przycupnęłam na schodkach jednej z chałup... Zatopiłam się w przemyśleniach, jak żyli mieszkańcy tych domostw, Krakowiacy Zachodni... 

Skansen to takie miejsce, gdzie nostalgicznym spokoju, jeżeli tylko chcemy, możemy przeżyć...przeszłość. Z tej zadumy wyrwało mnie bicie dzwoneczka... Ktoś ze zwiedzających pociągnął za kijek... Mijam pasiekę... Co rusz z któregoś z uli wylatują pszczoły by pozbierać nektar na jeszcze kwitnących kwiatach... A ponieważ jest to pora obiadowa, udajemy się do karczmy na regionalny obiad...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie...