Pszczyna - Białe magnolie w parku

 

Piękna i naga

wstęga kwiatu

sercem drżąca

tuli się do wiatru...

Obiecaną miłość

białymi obłoczkami

i w mufkach niepewność

na niby zastępuje motylami...

O tym co chce

mówi w poezji

bo wiośnie zawdzięcza

od ukochanego buziaki...

( Aleksandra Baltissen)

Dzisiaj, kolejny już raz zabieram Was do Parku Pszczyńskiego... Uwielbiam spacery tutejszymi alejkami, szczególnie, gdy zaskakują niezwykłym spokojem i piękną przyrodą o tej porze roku... Kocham kwiaty, kocham drzewa i powiem jedno: nic tak mnie nie odpręża jak spacer po tym  parku... 

* Wiosenny spacer po Parku Pszczyńskim *

* Magnolie - moja miłość *

* Wiosna w Parku Pszczyńskim *

* Kolejny spacer po Parku Pszczyńskim *

* Magnolie z Parku Pszczyńskiego *

To był piękny, poniedziałkowy poranek wielkanocny... Było chłodno, ale świeciło słońce i to ono zachęcało do spaceru i podziwiania nieśmiałej wiosny...  Wyjątkowo lazurowe niebo patrzyło z góry na tutejsze stawy i wraz ze słońcem odbijało się w gładkiej tafli... W tym roku bardzo powoli budzi się do życia przyroda... Drzewa z długimi gałęziami przeglądały się w wodzie... I chociaż jeszcze nie kipiały zielenią to lada moment one i cała natura wybuchnie ze zdwojoną siłą...

Idzie jak podmuch, berłem przemienia świat,

serce bije mocno, daje Wiośnie znak.

Żonkile, stokrotki, kaczeńce,

główki przed nią schylają,

skowronki tańczą, hołd Jej oddają.

Pełną piersią oddycha Wiosna,

Jej suknią targa wiatr,

powietrza nabiera trawa,

oddycham i ja. 

(Mariola Wiewiór)

Wiele osób zna  doskonale Park Pszczyński... Pragnę jednak choć w kilku słowach przybliżyć jego historię... Park Pszczyński  o powierzchni 156 ha, i składa się z trzech części: Zamkowego, Dworcowego oraz dzikiej Promenady... Kto raz tu dotrze, zachwyci się nim  na zawsze... Są tutaj rozległe polany, liczne stawy, rozlewiska, kanały,  bajeczne metalowe mostki, tajemnicze alejki i przepiękna roślinność...

Początki Parku Pszczyńskiego sięgają XVI wieku, a obecny kształt pochodzi z II połowy XIX wieku... Najczęściej spacer odbywam po Parku Zamkowym, który rozpościera się na obszarze 46 ha, wzdłuż rzeki Pszczynki... Urządzony jest w stylu angielskim...

Doskonałym pomysłem okazał się poranny, relaksujący spacer po Parku Pszczyńskim... Powietrze  rześkie, spokój, brak spacerujących o tak wczesnej porze,  kwitnące białe magnolie... czego chcieć więcej?  I  nawet ciszy nie przerywał śpiew ptaków...

Przechadzając się tutejszymi alejkami przyglądałam się nie tylko drzewom ale różanecznikom i azaliom uśpionym jeszcze o tej porze roku... Bardzo chłodna wiosna i nocne, wręcz bardzo mroźne sprawiły, że początki tej najcudowniejszej pory roku  nie zaskoczyły nas bujną roślinnością... Pomimo to park o tej porze roku ma swój niepowtarzalny urok...

Spacerując wytyczonymi alejkami trudno nie skierować wzroku na głównego bohatera Parku Pszczyńskiego - na zamek pszczyński, dawną rezydencję magnacką, prawdziwą perłę na mapie Śląska... Ta trójkondygnacyjna budowla zachwyca swą architekturą, wspaniałymi wnętrzami oraz niezwykle bogatą historią... * Tutaj więcej informacji o Zamku Pszczyńskim *

Jedna z alejek parkowych prowadzi mnie na wyspę gdzie znajduje się książęca Herbaciarnia Daisy... Dotrzemy do niej po łukowatym, romantycznym mostku... Herbaciarnia to nieduży, malowniczy, owalny  pawilon... Ma charakter modnej w okresie romantyzmu "świątyni dumania"...  Powstała pod koniec XIX wieku na fali powrotu zainteresowania kulturą Wschodu...  W cieniu starych drzew i kwitnących białych magnolii stoją stoliki, przy których można,  jak dawniej, pić kawę czy herbatę, delektując się widokiem na przepiękny zamek...

Choć na drzewach nie było zielono jak powinno być, więc te białe magnolie zrobiły na mnie piorunujące wrażenie... Widok kwitnących magnolii przedstawiał czarodziejskie bogactwo kwiatów, które szeroko otwarte, przypominają gwiazdę... Liczne kwiaty wyrastają z nagich, ciemnych pędów i sprawiają pozory jakby do nich sztucznie przylepione...

Park w tym roku wyjątkowo obficie pokrywały białe dywany kwitnących zawilców i żółtych  ziarnopłonów wiosennych... Jednak o nich w innym poście...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę udanego, spokojnego tygodnia...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...