Bardzo wczesny niedzielny poranek

Czerwcowe słońce nad mgławą wód tonią,

Promiennym brzaskiem dookoła strzeliło,

Pachniał poranek balsamiczną wonią,

Tysiące jasnych kwiatów się rozwiło,

Tonęły gwiazdy płoszone świtaniem,

Rozlane łąką wstawały mgły zaraniem,

Skrzyła się po krzewach djamentowa rosa,

Żywszemi farby świetlały niebiosa,

Gdzie tylko oko w zachwycie zasięga, 

Wschodzącej zorzy złocone rumieńcem,

Na okół lasy wymżyły się wieńcem,

Widne na modrym pasie widnokręgu...

(Seweryn Filleborn)

" Budząc się rano, pomyśl jaki to wspaniały skarb żyć, oddychać i móc się radować",   ten mądry cytat Marka Aureliusza  przywołuję każdego poranka... Każdego dnia budzę się rano  pełna energii i radości... Z  uśmiechem na twarzy witam nowy dzień...
 
 I bez względu na dzień tygodnia każdy poranek wygląda u mnie jednakowo... Nie ważne czy to środa czy sobota  budzę się około piątej... I chociaż jest niedziela to też lubię "wstać skoro świt, jutrzenki blask duszkiem pić"... Nic z tych rzeczy abym  kierowała się przysłowiem: Kto rano wstaje temu Pan Bóg daje... Jestem po prostu" ranny ptaszek"... Sporym atutem  wczesnego poranka jest panująca wokół  cisza i spokój, zakłócana jedynie śpiewem ptaków... Ja po prostu bardzo lubię to wczesne wstawanie... Pierwsze co robię, to odsuwam rolety i sprawdzam pogodę za oknem i co się dzieje na łące...

Dzisiaj wśród traw wypatrzyłam  sarnę Basię ze swoim już tylko jednym koźlątkiem... Teraz jestem  pewna, że drugie się nie pojawi, tym bardziej, że w tym czasie mieliśmy upały... Trudno miesięcznemu malcowi przeżyć bez mleka matki gdy panują takie wysokie temperatury... Sarna karmi  swoje małe  około trzy miesiące... Sarna Basia miała cztery miesiące gdy zaginęła jej matka... Potrafiła jeść pokarm rośliny, nauczyła się jeść wystawianą na łące marchewkę, jabłka, kukurydzę... I tak przetrwała kilka zim i od tamtego czasu...

Często mam wrażenie, że ona mnie widzi z tak znacznej odległości... Niestety, sarny mają najgorszy wzrok spośród jeleniowatych... Ona mnie po prostu słyszy i w moją stronę kieruje głowę... Potrafią usłyszeć dźwięk  w odległości 300 - 500 metrów...

Chodzimy na pierwszą Mszę poranną o godzinie siódmej... Miałam jeszcze sporo czasu więc wyszłam do ogrodu aby zrobić kilka zdjęć moim ulubionym różom pnącym... Pierwsza to Pink Cloud -  Różowa chmurka... Bardzo ją lubię ponieważ powtarza obfite  kwitnienie aż do jesieni... Ma  cudowny, intensywny zapach, piękne, duże pełne kwiaty w różowym kolorze....

Kolejną moją ulubienicą jest New Dawn  -  Nowy świt... Róża pnąca o jasnoróżowych, pełnych kwiatach... Oznacza się przyjemnym, delikatnym zapachem... Obfite kwitnienie, zaczyna już końcem maja... To stara odmiana wyhodowana w 1930 roku przez H.A. Dreer'a...

Gertrude Jekyll jako jedna z pierwszych z róż zakwita w moim ogrodzie... Aż do późnej jesieni powtarza obficie swe kwitnienie... Paki ma małe, kuliste... Kwiaty płaskie, pełne, duże o bardzo intensywnym zapachu... Róża samoczyszcząca - płatki same opadają po przekwitnięciu...  Jest wyjątkowo odporna na zimowe, polskie warunki klimatyczne... 

Wstające słońce powoli zaczęło oświetlać zakamarki ogrodu i pobudziło  śpiące komary i bąki bydlęce (Tabanus bovinus)...  I chociaż te krwiożercze bestie  żywią się krwią zwierząt  to i naszą również uwielbiają...  Zmusiły mnie do zakończenia  porannego spaceru po ogrodzie... To był  jednak bardzo miły początek dnia...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę miłego, słonecznego nowego tygodnia...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam..