Katedra NMP Wniebowziętej w Palermo

Każdy marzyciel wie, że tęsknota za miejscem,

w którym nigdy się nie było,

jest czymś bardzo prawdopodobnym,

może być nawet większa niż tęsknota za rodzinnymi stronami.

(Judith Thurman)

Szczególnie w takie deszczowe dni jak dzisiaj, lubię wracać wspomnieniami do słonecznej i upalnej Sycylii... Jestem niemal pewna, że każdy marzyciel wie, iż  to zupełnie możliwe tęsknić za miejscem, w którym się nigdy nie było, może nawet bardziej niż za rodzinnym miejscem...

Domyślam się, że już wiecie jak ja uwielbiam odkrywać nowe miejsca, poznawać nowe kultury, zwiedzać ciekawe zabytki, zachwycać się architekturą, wstępować w progi nowo poznanych kościołów... 

Byłam bardzo ciekawa Palermo ponieważ czytałam o tym mieście przeróżne opinie... Jakie ono jest,  sama musiałam się o tym przekonać... Stolica Sycylii to prawdziwa mieszanka architektoniczno-kulturowa... To miasto bardzo szczególne, o bardzo bogatej i burzliwej historii... Założone w VIII w p.n.e. przez Felicjan... Jego zachodnia dzielnica w czasach antycznych stanowiła centrum miasta... 

Przy  ulicy Corso Vittorio Emanuele, na rogu Via Matteo Bonello znajduje się największa atrakcja miasta  katedra p.w. NMP Wniebowziętej...

W 1185 roku katedrę wzniósł Walter Ophamilias  pochodzący z Anglii arcybiskup normandzki z czasów króla Wilhelma II Dobrego... 

Zbudowana w miejscu, gdzie kiedyś stał kościół bizantyjski, a później arabski meczet o czym świadczy kolumna z inskrypcją z Koranu... Patrząc na tę budowlę uderza jej wielkość oraz  wspaniałe połączenie różnych stylów architektonicznych... Przed świątynią ogromny plac, pośrodku którego pomnik patronki miasta świętej Rozalii...

Zachwycił mnie widok bogato zdobionej fasady otoczonej palmami i roślinnością śródziemnomorską... Mogłabym godzinami patrzeć na oryginalną architekturę katedry...  Jej wschodnia strona pokryta jest arabeskowymi wzorami i wygląda bardziej jak  średniowieczny zamek niż kościół katolicki... W wielu miejscach widać  ogromne wpływy arabskie, pokazujące wybitną architekturę tamtych czasów... Główna fasada zachowała swój oryginalny wygląd z XIV  - XV wieku... Zbudowana jest w stylu gotyku katalońskiego... Uwagę zwracają słynne portyki Domenico i Antonello Gagini... Vasari twierdził, że Domenico Gagini był uczniem Brunelleschi'ego jednak nie ma na to pisemnego potwierdzenia...

Po wejściu do  katedry zaskoczył mnie jej surowy wystrój... Muszę przyznać, że miałam o nim inne wyobrażenie... W XVII wieku aby wzmocnić konstrukcję dokonano radykalnej przebudowy wnętrza...  Jest ono duże, jasne jednak  nie powala przepychem... Katedra zbudowana na planie krzyża łacińskiego i  podzielona jest na trzy nawy, wzdłuż których znajdują się kaplice...

Prezbiterium zamyka centralna absyda, w której znajduje się ołtarz główny ozdobiony jaspisem, agatem i skamieniałym drewnem... W środku, rzeźba Zmartwychwstałego Chrystusa wznosząca się nad grobem, wykonana  przez Antonello Gagini'niego... Na sklepieniu fresk Wniebowzięcia NMP...

W katedrze w Palermo byłam zafascynowana linią południka...  Oznacza go wykonana z brązu linia wyznaczająca północ i południe, wskazująca pozycję słońca w czasie przesilenia zimowego i letniego... Na posadzce są znaki zodiaku... Dzięki astronomowi Giuseppe Piazzi możemy teraz oglądać południk w tej katedrze...

Po prawej stronie prezbiterium znajduje się Kaplica świętej Rozalii patronki miasta... W srebrnej urnie znajdują się jej relikwie... Wg legendy Rozalia urodziła się w w rodzinie arystokratycznej  6 października 1129 roku... Ojciec prawdopodobnie był kuzynem króla Wilhelma I... Jej matka  miała proroczy sen, w którym dowiedziała się, że ma nadać dziecku imię składające się z dwóch kwiatów: róży i lilii... Kiedy urodziła się Rozalia wszyscy byli oczarowani jej pięknością i wróżyli jej szczęśliwe i dostatnie życie... W czternastym roku życia w tajemnicy złożyła Panu Bogu ślub dozgonnej miłości... Rodzice namawiali ją do zamążpójścia... Uciekła z pałacu i zamieszkała w grocie jako pokutnica... Rodzice aż do swojej śmierci poszukiwali córki... 

Rozalia nie przyzwyczajona do  surowego życia umarła bardzo młodo... Ciało Jej zostało w naturalny sposób zmumifikowane przez krople wody kapiące ze skalnych minerałów jaskini... Pięćset lat później odnaleziono relikwie świętej i odtąd zaczął się Jej kult... Legenda głosi, że podczas znalezienia relikwii ustała groźna zaraza dżumy...

Katedra jest królewskim panteonem... W dwóch kaplicach południowej nawy znajdują się grobowce cesarzy, królów normandzko-szwabskich, aragońskich Sycylii...  Został tutaj pochowany: Roger II,  jego córka Konstancja, Henryk VI, Fryderyk II, Piotr III Aragoński oraz Konstancja II Aragońska...

Katedrę w Palermo odwiedziłam w niedzielę... W tym dniu krypta i skarbiec są zamknięte dla zwiedzających...

Katedra w Palermo mimo wszystko zachwyca... Jej piękno zostało docenione i w 2014 roku została umieszczona na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO... Gdyby jednak zachowano jej wewnętrzny wystrój a nie wielokrotne przebudowywano, to należałaby do najwspanialszych włoskich kościołów...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...