Zamki nad Renem - Bacharach

Coraz to ciemniej i chłodniej

Spokojny plynie Ren -

Szczytom ostatnie śle ognie

Dogasający dzień.

Dziewica cudna - wysoko

Na skalny wyszła głaz,

Płonie klejnotów jej złoto,

Lśni złotych włosów blask.

Czesze je złotym grzebieniem

I w tęsknoty zawodzi ton:

Bije melodia nad Renem

Jak zaczarowany dzwon.

Żeglarza, co łódką sunie,

Zniewolił dziki jej żal:

Już patrzy do góry, ku niej -

Oddany na łaskę fal.

(Heinrich Heine)

tłum: Stefan Zarębski

Ren jest największą rzeką Europy Zachodniej...  Jest też jedną z najbardziej malowniczych i najpiękniejszych rzek płynącą przez trzy kraje: Szwajcarię, Niemcy i Holandię... Bierze początek w Alpach Szwajcarskich,  potem płynie przez nizinę, której daje nazwę Nizina Górnoreńska, i Reńskie Góry Łupkowe  aż do Morza Północnego... Ta wspaniała rzeka zawsze uważana była za europejską oś  połączenia południa z północą... 

Rejsy rzeczne są też fantastyczną formą turystyki, która  pozwala na podziwianie krajobrazów  z perspektywy rzeki... Po Renie pływa około 70 statków pasażerskich, które oferują różne formy atrakcji...  Uznaje się, że najatrakcyjniejszy  odcinek Renu znajduje się pomiędzy miastami: Bingen oraz Koblencją... W czasie rejsu można podziwiać średniowieczne zamki i winnice... Ze spokojnych wód Renu rozpościerają się oszałamiające widoki na zalesione pagórki, na których pomiędzy drzewami ukryte są  zamki, ruiny starych warowni i strażnic...

Z Koblencji jedziemy  do Boppard... Samochód zostaje na parkingu a my pociągiem udajemy się oddalonego o około 20 km do Bacharach... Wysiadamy na stacji kolejowej, która znajduje się naprzeciw przystani... Mamy trochę  czasu by spokojnie wypić kawę i pospacerować po miasteczku...

Bacharach  znane również jako Bacharach am Rhein, w 2002 roku zostało wpisane na Listę Dziedzictwa UNESCO... Miasteczko odwiedził Wiktor Hugo i określił, że jest to jedno z najpiękniejszych miast na świecie w XIX wieku... Miał rację... Jest to prześliczne, bardzo malownicze miasteczko w dolinie Renu...  Po raz pierwszy wspomniano o nim w dokumentach historycznych w XI wieku... Wiadomo, że  te tereny zamieszkiwali Celtowie... Nazwa miasteczka pochodzi od celtyckiego imienia Baccaracus... Przez długi czas sądzono, że nazwę ją Rzymianie i  pochodzi od Ołtarza Bachusa... Rzymianie tradycyjnie zakładali winnice na podbitych przez siebie obszarach...  Około 1000 roku prawdopodobnie Bacharach było własnością arcybiskupów w Kolonii... 

Miasteczko już od XIII wieku przeżywało swój rozkwit gospodarczy... W XIV wieku rozpoczęto budowę murów i  16 wież obronnych...   Ze względu na dogodną lokalizację, stało się ważnym ośrodkiem handlowym, stoczniowym i przeładunkowym... 

Oddziały wojskowe króla Słońce Ludwika XIV najeżdżały na tutejsze tereny i niszczyły wieże miejskie, fortyfikacje i zamek który górował wysoko nad miasteczkiem...  Umocnienia, które pozostały i możemy je oglądać, są najlepiej zachowanymi w całej Nadrenii... 

W XVIII wieku Bacharach  utraciło swoją dominację jako największe miejsce uprawy winorośli i producent wina...  Powoli zaczęło popadać w zapomnienie...  W XIX wieku zostało odkryte przez ludzi romantyzmu; malarzy, pisarzy, poetów... To oni  zachwycili się scenerią Bacharach i sławili jego piękno w swoich utworach i od tego czasu rozpoczęła się era masowej turystyki...  

Na szczęście Bacharach zachowało swój średniowieczny urok do dzisiaj... Jest tutaj wiele pięknych domów z muru pruskiego, wąskich uliczek i malowniczych zakątków... By chłonąc klimat tego miejsca powoli spacerujemy po niezwykle malowniczych ale i ukwieconych średniowiecznych uliczkach i zachwycamy się architekturą niemal każdego domu...

Pośrodku miasteczka znajduje się dawna kolegiata, kościół parafialny świętego Piotra, który mimo  wkomponowana go w ciasną przestrzeń, wygląda bardzo interesująco... Są tu również malownicze, pełne romantyzmu ruiny Kaplicy Wernara, której budowę rozpoczęto w XIII wieku  a została zburzona przez wojska francuskie... 

Bacharach zachwyca urzekającymi zakątkami w których urządzano maleńkie kafejki, regionalne  restauracyjki, urocze winiarnie... To miasto jest faktycznie zabytkowe i to widać na każdym kroku,  jest też bardzo  atrakcyjne... I chociaż jest to duża atrakcja turystyczna (UNESCO) to na szczęście nie było zatłoczone... Musieliśmy kończyć nasz spacer ponieważ zbliżała się godzina przypłynięcia naszego statku...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę szczęśliwego tygodnia...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...