"Drewniane miasteczko" skansen na Morawach

Wielokrotnie  wspominałam,  że  lubię  skanseny  i  wszędzie  gdzie jestem, a jest taka możliwość, odwiedzam je...  To właśnie tam mogę  delektować się  sielankową  atmosferą  autentycznej  wsi... Nie  spiesząc  się,  spaceruję  wyznaczonymi ścieżkami, dróżkami... Podziwiam drewnianą architekturę oraz ekspozycje  związane z życiem  codziennym dawnych mieszkańców,   a wszystko odtworzone jest w krajobrazie wsi  lub miasteczka...

Lubię przysiąść na progu chaty lub na ławeczce przed chałupą i  wtedy  chłonę  niepowtarzalny klimat tego miejsca... A gdy już wejdę między chaty ogrodzone płotami, to nabieram coraz większej pewności, że te zagrody skansenowskie są opowieściami o życiu codziennym dawnych jego mieszkańców... Pośród nich przenoszę się w czasie i prawdę mówiąc zaczynam tęsknić do nieskończonym dolom, do których wstęp znajduje się w ciszy, wyobraźni i pamięci...

Lubię skanseny bo potrafią mnie przenieść w całkowicie inny świat i w inne czasy... Ukazują historię, zwyczaje i kulturę  danego regionu...  W czasie ostatniego pobytu na Morawach odwiedziłam jedną z trzech części Skansenu w Rožnově  pod Radhoštěm, która  nazywa się: " Drewniane miasteczko". Dopiero tutaj spotkałam się z domostwami wołoskimi i Wołosami... Kim  byli  Wołosie? wędrownym ludem pasterstwem... Migrowali z Półwyspu Bałkańskiego między XIII a XVI wiekiem,  by w końcu osiedlić się na terenach dzisiejszej  Słowacji, Polski, Ukrainy,Węgier i Czech...

Rožnov  pod Radhoštěm  leży w sercu Beskidu Morawskiego, u podnóża góry Radhošt... I właśnie tutaj powstało "Drewniane miasteczko"które jest najstarszą częścią muzeum wołoskiego, a także najstarszym skansenem w Europie Środkowej... Został założony w miejskim parku  w 1925 roku dzięki Bohumirowi Jaroňkovi... Jego wielkim marzeniem  było uratowanie starych, drewnianych domów i ratusza, które znajdowały się w Rynku Rožnovskim...  Na teren skansenu przechodzi się przez starą stodołę, a właściwie przez jej boisko... Kilkanaście metrów dalej płynie potok a przy nim posąg Jana Nepomucena...

W Czechach  niemal przy każdym stawie, jeziorze,  potoku, stawie  spotykamy rzeźbę świętego ponieważ  wierzono, że  święty chroni przed powodzią ale również przed suszą...

Jak w każdej wsi, tak i tu nie mogło zabraknąć drewnianego kościółka... Tutaj odwiedzamy kopię  kościoła spalonego  w 1887 roku we wsi Vĕtřkovice... Ten został wybudowany w czasie II wojny światowej w latach 1939 - 1041 a konsekrowany w 1945 roku...  W ołtarzu głównym piękny obraz patronki świątyni,  świętej Anny... Z podziwem patrzę na  Annę i Maryję, które  ubrano w stroje wołoskie...Na ścianach prezbiterium znajdują się obrazy i rzeźby o tematyce religijnej... Wokół kościoła jest symboliczny cmentarz z grobami znanych osobliwości... Jest grób znanego lekkoatlety- biegacza Emila Zatopka, są groby zasłużonych obywateli Morawskiej Wołoszczyzny...

Nic  mnie tak nie relaksuje jak spacer po  skansenie... Odwiedzam piękny drewniany dom  z Wielkich  Karlowic, który należał do przedstawiciela władzy (coś w  rodzaju burmistrza) w gminach wołowskich... Ten wspaniały dom  mieszczański pochodzi z 1750 roku... Mam wrażenie, że przed momentem jego mieszkańcy gdzieś wyszli, jednak za chwilę powrócą...  Prawdopodobnie zaraz przyjdą goście bo na  stole są już przygotowane filiżanki i  herbatę w eleganckim dzbanku... Gospodarz na chwilę  odłożył gazetę... W spiżarni suszy się czosnek a  na półkach poukładano dorodne jabłka...

 Zgromadzono tutaj wiele obiektów charakterystycznych dla zabudowy małego miasteczka... Jest też studnia kryta gontem... Ta pochodzi z pobliskiej wsi Horni Lidče...  Na rożnowskim rynku stał dostojny dom mieszczański Billa z 1750 roku...  Jest to budynek dwupiętrowy z poddaszem... Na parterze znajdował się sklep oraz austriacka poczta z całym wyposażeniem z okresu I wojny światowej... Właściciele wynajmowali urządzone  pokoje dla gości z pobliskiego uzdrowiska... W skansenie zgromadzono unikalne barcie czyli ule zrobione z pni drzew... W innym miejscu jest szereg uli kłodowych, stojących... Są przykryte gontowymi daszkami, stożkowymi... Ozdobione  głowami ludzkimi a pszczoły przelatywały przez usta...  Dostęp do plastra miodu był z tyłu zabezpieczony drzwiczkami...

Wspaniale prezentuje się rożnowski ratusz z 1770 roku... Został tutaj zainstalowany jako pierwszy obiekt...  Na pierwszym piętrze znajduje się mieszany  sklep spożywczy... Zwiedzając poszczególne budynki poznaję  codzienne życie dawnych mieszkańców... Odwiedzam jeszcze dwa spichlerze, stodółkę ze Štramberk...  Ze względu na ogromną ilość zgłodniałych ludzi, tylko zaglądam   do  dwóch karczm... Potrawy regionalne  przygotowywane są według starych przepisów...  Podoba mi się ten skansen ponieważ zadbano nie tylko o wnętrza obiektów ale również o ich otoczenie... Bardzo żałujemy, że brakuje nam czasu na odwiedzenie: Wioski Wołoskiej i Młyńskiej Doliny... Nic straconego ponieważ skansen czynny jest przez cały rok... Również zimą... Mam nadzieję, że  jesienią ponownie  zawitam  do skansenu w  Rožnovie  pod Radhoštěm...

Moi Drodzy!

Pragnę  przeprosić, że rzadko bywam na Waszych blogach... Mam problemy z prawym okiem... 

Z zalecenia  lekarza muszę to oko  oszczędzać,  i tym samym  mniej bywać przy komputerze... Wierzę, że zrozumiecie moją decyzję...

Bardzo  dziękuję za Wasze odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę miłego, słonecznego weekendu...

Zostawiam letnie pozdrowienia...