Jesień pełna astrów

 

Przewiewne ranki jesienne,

(Liliowe astry jesienne),

Senne, łagodne,

Gdy w miłym, szarym niebie

Wzrok rozczulony tonie:

Te ranki, te są dla Ciebie.

Byś w miękko wysłanym pokoju

Z liściasto-ptasią tapetą,

Bladobłękitna,

W tym właśnie dzisiejszym stroju,

Przez okno patrzała spokojnie

Na miłe niebo jesienne,

A na stoliku w wazonie

Niech będą astry liliowe,

Liliowe astry jesienne.

(Julian Tuwim)

Jesień już zagościła  na dobre... i na Waszych blogach, w inspiracjach, w domach i na zewnątrz... Chociaż nie darzę jej miłością, to jednak ta pora roku kwiatami potrafi mnie zachwycić... W czasie, kiedy część przyrody przygotowuje się powoli do zimowego snu, to jesienne rośliny dopiero zakwitają...

W niedzielę, kiedy przez szybę mocno grzało słońce, wyszłam do ogrodu... Próbowałam znaleźć  piękne namiastki jesieni, przede wszystkim w kolorowych kwiatach...

Zaskoczył, ale i zachwycił mnie widok kwitnących  jesiennych astrów... Ich pojawienie objawia się zawsze feerią barw... Rozkwitły w nastrojowych odcieniach fioletu, błękitu, purpury... Kulminacja kwitnienia tych roślin przypada na koniec września i październik...

Słońce, ciepło, feeria barw sprawiły, że nad astrami fruwały motyle... Nasz ogród stał się dla nich rajem... Nad zwartymi kępami kwiatów unosiły się roje motyli i pszczół... Od kiedy zakwitły jesienne astry przylatują do nich z całej okolicy rusałki pawiki, pokrzywniki, osetniki, pszczoły, trzmiele, są także bielinki...

Śniłam dziś o motylach na wietrze

Ostatnie jesienne tango tańczyły

Rytmy lotu od skrzydełek lżejsze

Zwiędłe trawy srebrem przesyciły

(Jolanta Maria Dzienis)

Dla wielu z nas piękne motyle to symbol metamorfozy odrodzenia, wolności, regeneracji, życia, wolności, kruchości, beztroski, ulotności, chwil szczęścia... 

Szczęście jest jak motyl:kiedy usiłujesz go złapać, zawsze wymyka ci się z rąk.

Ale jeśli cichutko usiądziesz, to może samo do ciebie przyleci.

(Nathaniel Hawthorne)

W czasie tego spaceru zerwałam kwiaty na jesienny bukiet... Hortensje, róże, rozchodniki, werbenę patagońską, jeżówki, gałązki nawłoci, astry jesienne, gałązki goździków, lilię i to z nich powstała wiązanka... Kwiaty jesieni są barwne, pachnące, piękne i różnorodne... Wprowadziły do domu mnóstwo koloru oraz zapachu...Cieszą moje oczy i budzą miłe skojarzenia...

Życie kwiatu jest krótkie, ale radość, którą daje on w ciągu minuty,

jest jedną z tych rzeczy,które nie mają początku ani końca.

(Paul Claudel)

Warto wspomnieć, że polskiej tradycji astry jesienne bardzo często nazywane marcinkami lub michałkami... I tak michałkami nazywa się je ze względu na 29 września, czyli dzień świętego Michała, marcinkami zaś ze względu na 24 października, a więc dzień świętego Marcina, kiedy to oprócz astrów i chryzantem prawie nic już nie kwitnie...

Jesienne chwile spędzone na  świeżym powietrzu, wśród kwiatów i  zieleni pozwoliły mi chociaż na chwilę zapomnieć o mojej niedyspozycji... A piękny wiersz przeniósł mnie w marzenia i świat fantastycznej iluzji...

A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź,

wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj,

ty mnie ukołysz i uśpij, snem muzykalnym zasyp, otumań,

we śnie na wyspach szczęśliwych nie przebudź ze snu.

Pokaż mi wody ogromne i wody ciche,

rozmowy gwiazd na gałęziach pozwól mi słyszeć zielonych,

dużo motyli mi pokaż, serca motyli przybliż i przytul,

myśli spokojne ponad wodami pochyl miłością.

(Konstanty Ildefons Gałczyński)

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...