Bosa - moja podróż do hotelu

 

Nie byłam wszędzie,

ale wszędzie na pewno jest na mojej liście.

(Susan Sontag)

W planach wakacyjnych rozważaliśmy różne europejskie kierunki... Ostateczny wybór padł na Sardynię... Muszę przyznać, że inspiracją do tej podróży była też magiczna powieść Strażniczka miodu i pszczół - Cristiny Caboni...  Lubię jej  powieści bo przepełnione są nostalgią za dawnym stylem życia, za codziennością powolną jak przed laty, za kontakty z przyrodą... Chciałam też przenieść się na gorącą Sardynię, poznać zapachy, które autorka opisuje w swej powieści,  poszukać wiekowych drzew oliwnych i zobaczyć kobietę, która śpiewa pszczołom...

Najpierw zobaczyła obrazy, kolory, potem poczuła zapachu i usłyszała dźwięki. Błękit morza, przywiany wiatrem zapach jałowca, błysk na niebie. tę ziemię nosiła w sercu, rosła na niej każdego dnia, a kiedy ją opuściła, zachowała w głębi duszy jej kawałek.

Sardynia.

Wioska leży na południowym wybrzeżu Sardynii, otulona szmaragdową wodą i białymi skałami wygładzonymi przez mistral i sirocco. Pierwszymi mieszkańcami byli podobno Nuragijczycy, budowniczowie ogromnych kamiennych wież, którymi usiana jest cała Sardynia. Samo miasto zostało założone przez Felicjan, lud żeglarzy i podróżników. Zafascynowani dziką przyrodą tej ziemi postanowili  podzielić się z nią swoimi tajemnicami. Mężczyźni postawili na czytanie z nieba i gwiazd, co gwarantowało bezpieczeństwo na morzu, oraz na sztukę dmuchania szkła. Księżniczki przekazały kobietom o czarnych oczach i głębokim spojrzeniu, które dołączyły do ich dworu, magię zawartą w tkaninach bisiorowych i purpurze. Od tamtej pory wiedza ta przekazywana jest z pokolenia na pokolenie w linii żeńskiej, z matki na córkę. Z kobiety na kobietę.

Z Portu Lotniczego w Katowicach - Pyrzowicach wylecieliśmy o godzinie 14 -tej... Po około 2,20 godzinach  wylądowaliśmy w Alghero-Fertilia...  W wypożyczalni przy lotnisku odebraliśmy zarezerwowanego Fiata i ruszyliśmy w kierunku naszego hotelu... Po drodze zrobiliśmy zakupy w Lidl'u bo po przyjeździe do Bosy od 14,00 do 19,00 będzie pisolino (drzemka) odpowiednik hiszpańskiej sjesty..

Wybrzeże Sardynii oferuje niezapomniane widoki wzdłuż wielu tras... Jedną z nich jest licząca 45 km trasa z Alghero do Bosy... Krajobraz charakteryzuje się klifami wulkanicznymi, piaszczystymi i skalistymi zatoczkami, dziwacznymi, poszarpanymi wzgórzami, które zmieniają kolor w zależności od pory dnia... Po godzinie jazdy dotarliśmy do Hotelu Isola Rosse...

Otrzymaliśmy jeden z 36 pokoi... Pokój raczej nie był  nowocześnie urządzony ale przecież nie przyjechaliśmy tutaj aby przebywać w nim  cały dzień... Dla nas najważniejsza była czystość pomieszczeń, jego spore rozmiary i bielusieńkie ręczniki w łazience... Pokój posiadał  duży  aneks kuchenny (bez wyposażenia), lodówkę i zamrażarkę, telewizor plazmowy, miał dostęp do internetu, wygodne, duże łóżko i klimatyzację, która była doskonałym urządzeniem przy 40° temperaturach... Łazienka była po niedawnym remoncie, bardzo przestronna z brodzikiem (prysznicem), zestawem kosmetyków, suszarką do włosów... Codziennie sprzątano  i wymieniano ręczniki... Obsługa hotelowa była niezwykle miła i uprzejma...

Hotel położony jest w dużym, ukwieconym ogrodzie...  Do dyspozycji gości hotelowych są bezpłatne  leżaki, parasole i odkryty basen... Od razu   skorzystaliśmy z relaksującej kąpieli w ciepłej wodzie...

Zrobiliśmy się na tyle głodni, że ruszyliśmy na poszukiwania jakiejkolwiek otwartej restauracji, grill baru... Przy promenadzie rozlokowały się pizzerie, trattorie, ristorante, tawerny, grill bary...  Ulokowaliśmy się w bardzo przyjemnym barze - II Localino...  Po złożeniu zamówienia podano nam "przekąskę" - Pane carasau pod postacią dmuchanych poduszeczek, tradycyjne sardyńskie pieczywo pasterzy... Chlebek polewa się oliwą, aceto balsamico,  posypuje solą i zajada.... Chlebek jest wyjątkowo chrupki, delikatny i doskonale smakuje... Chociaż byliśmy na Sardynii wybrałam  przepyszną pizzę Neapolitanę, zamiast wina Aperol Spritz na bazie Prosecco a na deser dla mojego E. klasyczną Panna Cotta... Posileni i odprężeni, spacerkiem wróciliśmy do hotelu, który oddalony jest od plaży około 250 metrów...

Każdego ranka czekało śniadanie w formie szwedzkiego bufetu... Tradycyjnie były różne wędliny: mortadella, salami, prosciutto, jaja gotowane na twardo, pomidory... Dla smakoszy ricotta z mleka koziego, pecorino (mleka owczego), frue (świeży, miękki ser owczy) dojrzewające kiełbaski z sardyńskiego dzika, jajecznica, pancetta (boczek smażony)... Na deser cztery rodzaje pysznych ciast, cztery rodzaje Cornetto (bez nadzienia, z czekoladą, morelową marmoladą lub cukrem pudrem) włoska wersja francuskich croissantów były również małe naleśniki oraz świeże owoce: arbuz, melon,  ananas i nektaryny...

* Bosa- miasteczko w którym czas się zatrzymał cz.I *

* Sardynia, włoska wyspa marzeń *

* Bosa - Katedra pw. Niepokalane Poczęcie *

* Bosa - urzekająca przyroda *

* Bosa - Katedra pw. Niepokalane Poczęcie *

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...