Dzisiaj zabieram Was do... Sirmione

                      

Wciąż rozmyślasz. Uparcie i skrycie,

Patrzysz w okno i smutek masz w oku...

Przecież mnie kochasz nad życie?

Sam mówiłeś przeszłego roku...

Śmiejesz się, lecz coś tkwi poza tym,

Patrzysz w okno, na rzeźby obłoków...

Przecież ja jestem niebem i światem?

Sam mówiłeś przeszłego roku...

(Maria Pawlikowska-Jasnorzewska)

Jeszcze dzisiaj mam w pamięci sceny do jednego z kultowych filmów z Jamesem Bondem "Quantum of Solace". Wiedziałam, że kręcone były m.in. nad Jeziorem Garda... Pragnęłam zobaczyć to polodowcowe jezioro o wydłużonym kształcie... Dwa lata temu  przebywałam nad jeziorami: Como i Maggiore... Nie darzę ich szczególnym sentymentem ponieważ przywitały mnie ulewnymi deszczami... A jezioro Garda? Teraz już wiem, że jest  największym, najpiękniejszym i sądzę, że najczystszym włoskiem jeziorem... Wokół niego jest wiele malowniczych miejscowości... Otaczają je winnice, gaje cytrusowe, oliwne...  W miasteczkach panuje  czarujący, romantyczny i niepowtarzalny nastrój... Myślę, że tutejszy klimat zadowoli każdego... Jest ciepły.  A to dzięki temu, że od północy akwen osłaniają Alpy Trydenckie i Adamello... 

Dzisiaj zabieram Was do Sirmione, prawdziwej perełki położonej nad Jeziorem Garda... Od czasów rzymskich doceniano uroki i klimat tego miejsca... To właśnie tutaj 50 r. p.n.e swoją letnią posiadłość miał Katullus, a wiele wieków później, słynna śpiewaczka Maria Callas... Lubili tutaj odpoczywać: włoski noblista Carducci i autor słynnego Ulissesa  James Joyce... Na końcu wąskiego 4 km półwyspu wrzynającego się w jezioro, znajduje Sirmione...

Przyjechaliśmy wcześnie rano... Ulice były puste... Miałam wrażenie jakby miasteczko jeszcze spało... Przy Centro Storico witał nas zielony stragan z dorodnymi czerwonymi paprykami i mięsistymi cytrynami... Niespiesznie snuliśmy się wąskimi, uroczymi uliczkami...

Sirmione zachwyca śródziemnomorską i egzotyczną roślinnością...  Wszędzie królują kwitnące bugenwille... Odkrywamy maleńkie placyki z ławeczkami, rabaty z kwiatami, malownicze zaułki, ukwiecone balkony... W powietrzu unosi się zapach rozmarynu, tymianku, cząbru...  Z niespiesznie otwieranych kawiarenek ulatuje zapach świeżo parzonej kawy a z restauracyjek unosi się zapach potraw... Zaczynają  pojawiać się pierwsi turyści a słońce z każdą chwilą grzeje coraz mocniej...

W Sirmione  zachwycam się charakterystyczną, lokalną zabudową... Jest wiele pięknych, zabytkowych, starych kamiennych domów... Są piękne wille na brzegiem jeziora... W pobliżu znajduje się okazała willa w której mieszkała piękna Maria Callas ze swoim mężem... Jest i restauracja do której na kawę przychodziła sławna śpiewaczka...

I chociaż Sirmione jest niewielkie to Stare Miasto oczarowało mnie plątaniną wąskich uliczek, swą atmosferą, małomiasteczkową zabudową, licznymi knajpkami, roślinnością, pyszną pastą i oczywiście lodami... Zanudzę Was jeszcze jednym postem o Sirmione ponieważ miasteczko jest niesamowicie piękne, malowniczo położone i posiada ciekawe zabytki...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...