Zwyciężyła tradycja

                                                  

" Jest w moim kraju zwyczaj, 

  że w dzień wigilijny

  Przy wzejściu pierwszej gwiazdy

  Wieczornej na niebie

  Ludzie gniazda wspólnego łamią

  Chleb biblijny,

  Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie. "

 (C.K.Norwid)

Święta  Bożego  Narodzenia,  jak  żadne  inne,  najchętniej  spędzam  w  domu, w gronie najbliższych... Dużo wcześniej przygotowuję się na ich przyjście... Tak było zawsze  w  moim  rodzinnym  domu...  Nic  nie  zostawiało  się  na  ostatni tydzień przed nadejściem świąt... Nigdy nie było tzw. nerwówki ze sprzątaniem,  zakupami, pieczeniem pierniczków, dekoracjami... Ze  wszystkich  sił  staram  się   wyczarować zapamiętany nastrój z lat dziecinnych, dużo wcześniej gromadzę prezenty, dekoruję dom i w ostatnim tygodniu stroję świeżą choinkę...

Na  wigilijny  stół  przygotowuję  tradycyjne, postne  świąteczne  potrawy... W centralnym miejscu kładę poświęcony opłatek - symbol wspólnoty, miłości i zgody...  Ze  wszystkich  sił  staram  się  nie  zrezygnować  z  żadnego  obrzędu... Nie upraszczam  wigilijnej  i  świątecznej  ceremonii... Wielokrotnie deklarowałam się jako tradycjonalistka... Pragnę aby nie zaginęły tradycje wyniesione z rodzinnego domu...

Tradycje wzbogacają nasze przeżycia, spajają naszą niewielką rodzinę i co najważniejsze zbliżają do innych ludzi... Te przepiękne polskie tradycje przetrwały niejedną dziejową zawieruchę... Niektóre wywodzą się z bardzo zamierzchłych czasów... Kiedy wszystko jest przygotowane, wypatrujemy pierwszej gwiazdy...

Tradycyjne przygotowuję potrawy z tego co rosło w polu, sadzie, lesie i żyło w wodzie... Tak czyniła moja Babcia, później Mamusia a teraz ja tak robię... W moim domu jadłospis wigilijny nigdy nie zmienia się... Tak gotowała  moja Babcia potem Mamusia i tak ja gotuję... W święta Bożego Narodzenia zapominam o zgiełku codzienności i przez trzy dni żyję w innym tempie...

Po wieczerzy przychodzi czas prezentów i najcudowniejszy moment, śpiewanie pięknych kolęd... A potem, przychodzi czas Pasterki... To wyjątkowa msza o niezwykłym uroku... Uwielbiam ją...Może sprawiają to melodie starych, polskich kolęd, które towarzyszą mi od dzieciństwa a może odświętny nastrój kościoła, w którym króluje kolorowa szopka?

 Wigilia jest rzeczywiście szczególnym dniem dla nas Polaków... Krystyna Bockenhein tak o niej pisze: "Był to dzień radości i przymierza, dzień wybaczenia i zgody, święto ciepła i bezpieczeństwa, zapadające szczególnie w pamięci..." I to jest prawda.  Dla mnie, dzień wigilijny jest uczuciowo najważniejszy...

A i  dzisiejszy dzień upłynął nam, w cudownej rodzinnej atmosferze...Wczoraj i dzisiaj dopisała pogoda. Było bardzo ciepło, wiosennie...W ten cudowny czas, wybraliśmy się na długi świąteczny spacer...To było spotkanie z lasem, przyrodą, świeżym powietrzem, śpiewem ptaków...

    Bardzo dziękuję za odwiedziny i świąteczne życzenia...

    Życzę dalszego świętowania...

    Pozostawiam serdeczne pozdrowienia...