Renesansowa rezydencja Pieskowa Skała - część I

 

Każda podróż ma swoje zalety.

Kiedy odwiedzasz lepiej rozwinięte kraje, 

możesz dowiedzieć się jak poprawić swój własny.

A kiedy los zaprowadzi cię do tych biedniejszych,

nauczysz się go doceniać.

(Samuel Johnson)

Nad malowniczą Doliną Prądnika góruje jeden z najwspanialszych przykładów architektury renesansowej, Zamek Pieskowa Skała... Jego historia była bardzo burzliwa... Gotycka budowla została zbudowana w pierwszej połowie XIV wieku przez króla Kazimierza Wielkiego... Królewska strażnica została wzniesiona na cyplu skalnym i stromym jego zboczu... Była jednym z elementów zespołu obronnego  Orlich Gniazd...  W królewskim posiadaniu pozostała do końca XIV wieku...

Zamek  dzięki królowi Ludwikowi Węgierskiemu przeszedł we władanie Piotra Szafrańca i w rękach tego rodu  pozostawał do początku XVII wieku... Potomkowie  Szafrańca, wykorzystując  znakomite położenie warowni, napadali na kupców przejeżdżających doliną... Jednak za rządów Szafrańców  zamek został powiększony i przebudowany w stylu renesansowym... Wtedy powstał dziedziniec z pięknymi krużgankami... 

Zamek został też własnością Michała Zebrzydowskiego (tego od Kalwarii Zebrzydowskiej)... Wzniósł on kaplicę oraz umocnił zamek fortyfikacjami... Niestety, Pieskowa Skała została zniszczona przez Szwedów... Odbudowany w XVIII wieku odzyskał dawną świetność... Wówczas był już siedzibą rodową Wielkopolskich... W XIX wieku zamek zaczął popadać w ruinę...

Na początku XX wieku został kupiony przez Towarzystwo Aukcyjne Pieskowa Skała i zamieniony na pensjonat... W czasie II wojny światowej był tutaj sierociniec dla dzieci z Kresów Wschodnich... Po wojnie rozpoczęto prace konserwatorskie, które trwały do 1970 roku... Obecnie mieści się muzeum - Oddział Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu...

Wracając z Ojcowa zatrzymaliśmy się na parkingu u podnóża zamku... Wzgórze zamkowe dosłownie tonęło w soczystej, wiosennej zieleni...Porośnięte było bujną roślinnością... Uwagę przyciągała  piękna Miesięcznica trwała (Lunaria rediviva) o kwiatach lilowo-różowych oraz łany niezapominajek (Myosotis)... Na wzgórze zamkowe prowadzą schody, których pokonanie nie stanowi żadnego problemu... Po wykupieni biletów wchodzimy na dziedziniec zewnętrzny...

Z dziedzińca zewnętrznego przechodzimy przez bramę na dziedziniec wewnętrzy, a następnie udajemy się do muzeum na I piętro... W tutejszych komnatach znajduje się stała  wystawa muzealna... W pierwszej komnacie widzimy spore nagromadzenie rzeźb średniowiecznych... Podziwiam Madonny o pełnym owalu i policzkach, wysokim czole... Te piękne głowy  wieńczy wyjątkowo smukłe ciało... Miłuję sztukę sakralną... Obejmuję wzrokiem te wspaniałe cuda gotyckie... Wśród rzeźb jest m.in. Pieta z XIV wieku, Matka Boska tronująca z XV wieku, święta Elżbieta z Turyngii z 1400 roku, święta Dorota z XV wieku... 

W muzeum prezentowane są dzieła z dziedziny malarstwa, poliptyki, rzeźby drewniane, meble, arrasy, ceramika, świeczniki... Podziwiałam wspaniałą kwaterę ołtarzową ze sceną Bożego Narodzenia pochodzącą z 1489 roku z regionu szwabsko-bawarskiego, obrazy ze szkoły florenckiej z XIV wieku oraz wspaniałe stroje...

Zamkowe wnętrza wzbogacono rekonstrukcjami strojów z prezentowanych w nich epok stylowych... Kolekcja składająca się z dwudziestu sześciu ubiorów otworzono w oparciu o dawne obrazy czy też  historyczne wykroje... Te przepiękne stroje  to dzieło dr Marii Molendy uznanej kostiumolożki... Suknie zostały uszyte z jedwabiu, tafty, atłasu, bawełny i  ozdobiono je perłami, koronkami... Uważam, że ekspozycja doskonale wkomponowała się w sale wystawowe... W każdym stroju widać rzetelność odtwórstwa historycznego i przede wszystkim profesjonalizm...

Obejmuję zachwycającym spojrzeniem kolejne prezentowane dzieła sztuki... Muszę się przyznać, że zgromadzone w muzeum eksponaty zrobiły na mnie spektakularne wrażenie... Nie mogłam oderwać oczu od wspaniałych tkanin flamandzkich, renesansowych talerzy i rzeźb majolikowych, figur ceramicznych czy obrazów ze szkoły weneckiej a wszystko pochodzące z XV i XVI wieku...

Powoli przechodzę z sali do sali...  Wpatruję się w eksponaty, które toną w romantycznym półmroku... Czas płynie inaczej, jakby wolniej... Nikt nas nie popędza, nie popycha... Oprócz nas są tylko pilnujące Panie... Podziwiam wspaniały siedemnastowieczny Sepet inkrustowany z szufladkami pochodzący z Kolonii...

Z zaciekawieniem przyglądam się damie na portrecie... Już wiem, to młodsza siostra Marysieńki Sobieskiej, Marianna d'Arquien - Wielopolska... Po ślubie z Janem Wielopolskim stała się panią na Pieskowej Skale...

Uważam, że Zamek Pieskowa Skała i tutejsze muzeum jest na tyle wyjątkowe, że z pewnością zachwyci każdego kto je odwiedzi... Zgromadzono tu wiele cennych, wartych zobaczenia eksponatów... Kolejna część,  w niedługim czasie...

* Pustelnia bł. Salomei w Grodzisku k. Ojcowa *

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...