Różowa Jutrzenka...

...Gdy szary świt uchyli bram,

gdy pękną bron zapory, kraty,

gdy Eos różano - włosa

na niebie wystąpi skłon

i pierwszy zanucą ptaki ton...

(Stanisław Wyspiański)          

Obudził mnie dobiegający z A - 4 szum pędzących samochodów...  Mknęły ze wschodu na zachód, i z zachodu na wschód... Co się dzieje ? pomyślałam, przecież dzisiaj jest sobota, mamy długi weekend i na dodatek 4 rano... Nie mogłam już zasnąć... Do głowy zaczęły przychodzić różne dziwne myśli, które nie pozwalały mi zasnąć... 

Wstałam i podeszłam do okna i wtedy ją zobaczyłam, "Różanopalcą" boginię Jutrzenkę... To Grecy nadali jej takie imię... Uważali, że jej palce mają taki kolor i przypominają płatki róży...  Bogini wielu imion; Świt, Jutrzenka, Eos, Aurora... W mitologii, była uosobieniem zorzy porannej, brzasku i świtu... Wg Greków, każdego świtu przemierzała niebo na pięknym, bardzo delikatnym rydwanie, który zaprzężony był w parę różowych lub białych koni...

Jutrzenka, jadąc po niebie otwiera wrota... dnia.  Już od młodości upodobała sobie ten moment przejściowy pomiędzy zejściem jej siostry Selene, a wejściem brata Heliosa, kiedy to cały świat budzi się do życia... Jutrzenka  zwiastuje światło dnia ludziom i bogom... Miała szczególną pasję budzenia tego świata... Uwielbiała oglądać jak kwiaty się otwierają, a koguty pieją na powitanie Heliosa... Jest boginią świtu, dbającą o naturalny porządek dnia i o to, by słońce zawsze wzeszło rano... Grecy wierzyli, że była niezwykle piękną kobietą z wielkimi skrzydłami u ramion... Tak ją przedstawił jeden z malarzy...

Tak została  przedstawiona Jutrzenka przez Williama-Adolphe Bouguereau na obrazie olejnym " Świt " - Czyż nie jest zjawiskowa?

Domyślam się, że każdy kto był w Egipcie i oglądał Kolosy Memnona,  słyszał  o tej  bogini... Jutrzenka była młodą bardzo piękną kobietą o subtelnej urodzie... Jej uroda była legendarna, nic więc dziwnego, że wielu mężczyzn straciło dla niej głowę... Była  bardzo kochliwą boginią... Miała wielu adoratorów i kochanków oraz dwóch mężów... Z drugiego małżeństwa, z królewiczem Titnosem mieli kilkoro dzieci, w tym późniejszego etiopskiego króla,  Memnona... Memnon zginął pod Troją... Zabił go Achilles... Jutrzenka nie mogła pogodzić się z jego śmiercią... Ciągle go opłakiwała a jej łzy spadały na ziemię w postaci kropel porannej rosy...

A wracając do Egiptu, pragnę przypomnieć, że jeden z Kolosów Memnona, o świcie wydawał bardzo dziwne dźwięki... To nimi zza światów witał pojawiającą się Jutrzenkę... Gdy matka wschodziła na horyzont, Memnon użalał się i skarżył... Wydawał głosy, które chwytały każdego za serce... Jeszcze w 130 r n.e. cesarz Hadrian wraz z małżonką przyjechał oglądać Kolosy Memnona...  Czekali długo, aż do świtu aby usłyszeć te dźwięki... Jak mówią pisma hieroglificzne byli nimi oczarowani...

Stałam przed Kolosami jak zahipnotyzowana... Są wyjątkowe, wykute z kwarcytu, wysokie prawie na 18 metrów,  czyli każda postać miała wysokość sześciu pięter...  I jeszcze jedna ciekawa rzecz, powstały w XIV wieku p.n.e a więc są bardzo leciwe... Niestety, teraz są nieme nie wydają żadnych dźwięków... Ząb czasu nadszarpnął ich piękno...

Cierpliwość cesarza została nagrodzona... Usłyszał skargę tak żałosną, smutną, niemal płaczącą, że zapamiętał ją do końca swojego życia... Dzisiaj, niestety tych dźwięków już nie ma... Zamilkły prawdopodobnie za przyczyną trzęsienia ziemi...  Kiedy byłam w Egipcie, podziwiałam jedynie Kolosy, które są  niewielkim fragmentem  z ogromnej świątyni faraona Amenhotepa III.

Stałam przy oknie i patrzyłam w niebo, zachwycałam się wędrującą Jutrzenką... Wyglądała tak pięknie i wcale  nie dziwię się Grekom, że byli nią zafascynowani...  Jest oszałamiająca...