Przyjaźń to najpiękniejsza rzecz,
jaką człowiek może zaproponować drugiemu człowiekowi.
Bezinteresownie.
(Pino Pellegrino)
W Kazimierzu Dolnym, na wzgórzu dawniej zwanym Plebania Góra położony jest klasztor oo. Reformatorów wraz z kościołem pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny... W tej świątyni znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Kazimierskiej ze słynącym łaskami obrazem.....
Masyw świątyni góruje na wzgórzu, a biały mur ogrodzenia nadaje mu cechy warowni... Już z daleka widoczny jest fresk ze sceną Ukrzyżowania, znajdujący się na ścianie klasztoru... I to on przyciąga szczególną uwagę...
Z Rynku idziemy ulicą Klasztorną... Przestronna droga biegnąca wśród drzew doprowadza nas do klasztoru... Prawdopodobnie to tutaj leżała Wietrzna Góra, osada należąca do zakonu benedyktynów, którzy na ziemiach polskich szerzyli chrześcijaństwo...
Kazimierz Sprawiedliwy w 1181 roku przekazał osadę norbertankom z podkrakowskiego Zwierzyńca... Norbertanki zmieniły nazwę osady na imię darczyńcy - Kazimierz... Przymiotnik Dolny został dodany w późniejszych latach... Większość turystów jest przekonana, że miasto są nazwę zawdzięcza Kazimierzowi Wielkiemu... Królowi, miasto zawdzięcza swój rozwój i rozkwit....
W XVI wieku Plebania Góra zostaje oddana rodzinie Przybyłów, najbogatszym mieszkańcom miasta... To własnie oni na wzgórzu przyklasztornym budują kościół pod wezwaniem Zwiastowania Najświętszej Marii Panny...
Kościół i klasztor oo. Reformatorów wrósł w kazimierski krajobraz i historię... Dzielił z miastem wzloty i upadki... Szczególnie tragiczne skutki dla klasztoru przynosi upadek powstania styczniowego... Zakonnicy biorą udział, ukrywają i pielęgnują radnych... Po upadku powstania Kazimierz traci prawa miejskie, kara spotyka również klasztor... Następuje kasata klasztoru... Na straży majątku klasztornego pozostaje ojciec Adrian (Hadrian) Gałuszkiewicz... Trwał samotnie na swoim posterunku dwadzieścia lat... Stał się bohaterem noweli Bolesława Prusa Z żywotów świętych...
Cudowny obraz Zwiastowania namalowany został w 1600 roku przez miejscowego artystę - Stanisława... Malarz wzorował się na miedziorycie holenderskiego twórcy Hendricka Goltziusa, w stylu Rafaella Santi... Obraz przedstawia klęczącą Marię w stanie błogosławionym i zaskoczoną wizytą Archanioła Gabriela... Anioł trzyma w ręce kwiat lilii, symbol niewinności... Matka Boża Kazimierska otrzymała w darze złoconą koronę, którą można podziwiać do dziś...
Wnętrze kościoła niewielkie, lśniące bielą ścian, które kontrastują z ołtarzami w ciemnym kolorze... Wyposażenie świątyni jest barokowe, pochodzi z II polowy XVII wieku i jest dziełem artysty z Puław, T. Hoffmana... W ołtarzach bocznych są obrazy świętego Antoniego, oraz patrona zakonu świętego Franciszka z Asyżu...
Dzisiaj, w III Niedzielę Adwentu na wieńcu adwentowym zapaliłam kolejną, trzecią świecę - Świecę Pasterzy (Świeca Radości)...Tradycja palenia świec adwentowych wywodzi się z połowy XIX wieku, kiedy to ewangelicki pastor prowadzący szkołę i przytułek dla dzieci, zapalił w pierwszą niedzielę adwentu świecę, pragnął tym stworzyć swoim wychowankom nastrój sprzyjający modlitwie... Obrządek ten szybko przyjął się w rodzinach ewangelickich... Na terenie Polski pojawił się w latach 20 -tych XX wieku, najpierw we Wrocławiu, później na Śląsku...
Każda z czterech świec oznacza coś bardzo konkretnego... Pierwsza, to Świeca Proroka (Świeca Nadziei), symbolizuje proroków, którzy zapowiedzieli przyjście Mojżesza... Druga, Świeca Betlejem (Świeca Pokoju) zapalana na pamiątkę miejsca gdzie narodził się Jezus... Trzecia, Świeca Pasterzy ( Świeca Radości) przypomina pasterzy, którzy jako pierwsi zobaczyli Jezusa... Niedziela nosi też nazwę Gaudete (Radujcie się)... Czwarta, Świeca Aniołów (Świeca Miłości), symbolizuje anioły, które objawiły się pasterzom w grocie betlejemskiej...
Święta Bożego Narodzenia coraz bliżej... To okres w roku wspaniały, serdeczny, rodzinny, kolorowy i najbardziej wyczekiwany... Dla mnie Boże Narodzenie jest najpiękniejszym czasem w roku, czasem radości, magii i piękna... Święta kojarzą mi się z blaskiem świec, zapachem choinki i piernika, a także spotkaniem w gronie rodzinnym... Powoli staram się przyozdabiać nasz dom, choinka wczoraj kupiona, czeka już na ubranie...
Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...
Serdecznie wszystkich pozdrawiam...
Uwielbiam kazimierskie klimaty. Szkoda, że w tym klasztorze gestapowcy urządzili taką rzeź. Jednak świątynia zabliźniła rany. Byłam tam kiedyś w trakcie nabożeństwa. Pierwszy raz widziałam taką więź pomiędzy kapłanem i ludźmi. Wszyscy wychodzili z kościoła ze śpiewem, tak jakby jakiś orszak szedł po tych krytych schodach. Niesamowite uczucie.
OdpowiedzUsuńU mnie święta w tym roku z trudem się ruszają ale u Ciebie pełną parą.
Lubię odwiedzać kościoły franciszkańskie, wyczuwam w nich wyjątkowy nastrój. Przypuszczam, że każdego zachwyci urokliwy i klimatyczny Kazimierz Dolny, oczarują malownicze krajobrazy, dziesiątki budowli pamiętających czasy ostatniego króla, renesansowe zdobienia a rozległe tereny zielone przypadną do gustu zwolennikom pieszych i rowerowych wycieczek.
UsuńSerdecznie pozdrawiam:)
Bellissime immagini grazie per avercele mostrate.
OdpowiedzUsuńAuguri per la festa di S. Lucia.
Un abbraccio
enrico
Ciao Enrico!
UsuńGrazie mille per i saluti nella festa di Lucia.
Abbracci e abbracci:)
Uwielbiam Kazimierz Dolny :) Bywam tam dość często ale w tym roku z powodu pandemii zrezygnowałam z odwiedzin tego urokliwego miasteczka. Łucjo, bardzo dziękuję za piękne fotki z Kazimierza :)
OdpowiedzUsuńTęskniłam za wędrówkami po Kazimierzu Dolnym :)
Pozdrawiam serdecznie :)
To przepiękny kościół. Mały, ale bardzo klimatyczny.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)*
Kazimierz Dolny oczaruje każdego, coraz częściej myślę aby tam znowu pojechać. Może Twój wpis będzie taką motywacją na następny rok. Pozdrawiam serdecznie :)
OdpowiedzUsuńU Ciebie jak zwykle pięknie i magicznie, czuć ducha Świąt. Widać ile serca wkładasz w to aby w Twoim domu było nadzwyczajnie w ten wyjątkowy czas.
OdpowiedzUsuńPrzyjmij moje najserdeczniejsze życzenia z okazji imienin. Zdrowia, szczęścia, niegasnącej pasji do odkrywania i poznawania nowych miejsc oraz wielu powodów do uśmiechu każdego dnia. Bądź szczęśliwa. Uściski.
Oh, how beautiful white roses!
OdpowiedzUsuńOne of the best moments of Christmas is decorating the Christmas tree.
OdpowiedzUsuńTyle ciekawych wiadomości o budowli sakralnej i o tradycji. Piękne dekoracje. To prawda Boże Narodzenie to czas niezwykły i oby był szczęśliwy mimo wszystkich przeciwności losu. Dobrego tygodnia🌲😊
OdpowiedzUsuńPopatrzyłam na kolejną ciekawą fotorelacje:)))pięknie w Twoim domu:)))też lubię święta ale najbardziej ten adwentowy czas:)))kiedy się przygotowuję do świąt:))Ten rok był dla mnie dość trudny ale były też piękne chwile:)))marzę o spokojnych świętach:Pozdrawiam serdecznie:)))
OdpowiedzUsuńZapomniałam o życzeniach imieninowych:))))Wszystkiego co najlepsze życzę z całego serca:)))))))
OdpowiedzUsuńBeautiful.
OdpowiedzUsuńAnother beautiful church you have shown us
OdpowiedzUsuńKocham święta Bożego Narodzenia, ale w tym roku chyba każdy drży o los najbliższych, nie wiemy co przyniesie kolejny dzień, zbyt dużo tych śmierci, tych osób pod respiratorami, którym nie udaje się wygrać. Nie jestem pesymistką, ale jestem pełna pokory...
OdpowiedzUsuńSe explica, que se encuentren esas largas escaleras para entrar en él. Está situado en la cima de una colina y desde allí debe de tener una buena visión de la población que se encuentra a sus faldas.
OdpowiedzUsuńLo mismo que a tí te ocurre, también me gusta visitar los templos siempre que tengo ocasión.
Besos
...the church the Christmas decorations are lovely to see. Take care and enjoy the Advent season.
OdpowiedzUsuńIs it still so green in Poland? We have some snow in Finland and some degrees cold.
OdpowiedzUsuńWish you a blessed, merry Christmas! <3
El monasterio se se muy bonito. Me encantan tus coronas de adviento y adornos. Besos.
OdpowiedzUsuńBeautiful church, but I really love the courtyard and the wall enclosing it with all the art. :)
OdpowiedzUsuńCzęsto ostatnio myślę o Kazimierzu. Wspominam mój pobyt tam, a także w innych miejscowościach Polski. Nie wiem dlaczego, ale częściej wspominam Bydgoszcz, Opole, Kraków, Inowrocław, Kazimierz Dolny niż miasta europejskie, może to wpływ pandemii sprawił, aby doceniać także to co znajduje się bliżej, a nie tylko odległe rubieże. Tak więc myślałam sobie o Kazimierzu, mojej deszczowej wycieczce w niemal pusty Kazimierzu (przed sezonem i poza weekendem). Ależ tam było ładnie. Będę musiał się wybrać, jak będę na emeryturze, wtedy będę mogła podróżować etapami, bez pośpiechu i podliczania dni urlopu. A i świąt w tym roku nie mogę się doczekać. Ja w przeciwieństwie do ciebie lubiłam wyjechać na święta, ale też chyba z powodu pandemii w tym roku nie ciągnie mnie nigdzie (mimo, że w ciągu roku często marzyły mi się jakiekolwiek wyjazdy, nawet do Sopotu). Marzę o wspólnych świętach i nie mogę się ich doczekać, już popakowałam prezenty, już udekorowałam mieszkanko, świece pięknie rozświetlają salon, a gwiazda betlejemska i bombki go zdobią. I nawet planuję kupić w tym roku choinkowe gałązki. Dawniej nie miałam nawet ochoty strojenia mieszkania nadmiarem dekoracji, teraz wprost przeciwnie. Myślę, że to jakiś (u mnie) efekt uboczny epidemii. I nawet to rodzinne spotkanie z najbliższymi do niedawna napawające obawą teraz cieszy.
OdpowiedzUsuńŁucjo - sprawiłaś mi wielką przyjemność tym tekstem i pięknymi zdjęciami. Z pewnością wiesz dlaczego.
OdpowiedzUsuńSerdecznie Ci dziękuję i życzę wszystkiego najwspanialszego :-)
Łucjo, zachwyciłaś mnie domowymi dekoracjami, niektóre masz po raz pierwszy, piękne ozdoby, wiesz, że mam wyczulone oko na dekoracje.:)) Kazimierz uwielbiam, zachwycałam się tym miasteczkiem kilka razy, nawet Sylwestra spędziliśmy któregoś roku w knajpce "U fryzjera" Łucjo, moc serdeczności i dobrych życzeń Ci wysyłam.:))
OdpowiedzUsuńByłam w Kazimierzu nad Wisłą na wycieczce szkolnej trzydzieści parę lat temu. Spaliśmy w dawnym spichlerzu przerobionym na schronisko młodzieżowe. A w tamtym roku tylko przelotem - Rynek, kościół przy Rynku, wały wiślane i stary zamek. Teraz już wiem, że muszę jeszcze raz pojechać do Kazimierza i odwiedzić klasztor. Teraz już wiem po kim mam talent artystyczny. Ale Twoje stroiki i ozdoby nigdy nie dorównają moim. Pięknie u Was i radośnie.
OdpowiedzUsuńFajnie że pokazujesz - nie moja bajka, ale wielu osobom może się spodobać i zainspiruje ich do odwiedzin Kazimierza.
OdpowiedzUsuńSądziłam, że zwyczaj palenia świec adwentowych jest znacznie starszy. Nie wiedziałam też, że każda ma swoją nazwę. Mam wrażenie, że niektóre tradycje praktykuje się zupełnie bezmyślnie. Nie przypominam sobie, by ktoś kiedykolwiek tłumaczył nam na lekcji religii czy w kościele, dlaczego palimy te świece. Naprawdę szkoda.
OdpowiedzUsuńŚwięta coraz bliżej, więc życzę Ci, żeby ten czas oczekiwania był spokojny. Wiadomo, jak to jest przed świętami, istne szaleństwo, zakupy na ostatnią chwilę, sprzątanie, przygotowywanie menu itd. Ale przecież nie o to chodzi. Lepiej stworzyć sobie miłą, rodzinną, świąteczną atmosferę, niż popadać w ten szał... Wszystkiego dobrego :)
Pozdrawiam
Witaj przedświątecznie Łucjo
OdpowiedzUsuńW Kazimierzu nie e byłam, ale wszystko jeszcze przede mną.
A te schody przypomniały mi pewne czeskie sanktuarium.
Łucjo, Boże Narodzenie tuż tuż...
Spokojnych, a przede wszystkim zdrowych Wesołych Świąti wszystkiego co najlepsze w Nowym Roku.
Niech w tych dniach Twój Anioł Stróż otuli Cię swoim skrzydłem, a potem na towarzyszy Ci w kolejnych wędrówkach. Mam nadzieję, że nie tylko wirtualnych