Opactwo Mont Saint Michel

Przeciętny człowiek nie jest specjalnie ciekaw świata.

Ot, żyje, musi jakoś się z tym faktem uporać, 

im będzie go to kosztować mniej wysiłku - tym lepiej.

A przecież poznawanie świata zakłada wysiłek,

i to wielki, pochłaniający człowieka.

Większość ludzi raczej rozwija w sobie zdolności przeciwne, zdolność,

aby patrząc - nie widzieć, aby słuchając - nie słyszeć.

(Ryszard Kapuściński)

Całkowicie zapomniałam o zdjęciach z Mont Saint Michel... Przedstawiam je dzisiaj za sprawą  * Justynki *   W swoim wczorajszym komentarzu zapytała czy byliśmy już w Saint Michel i czy jest post o tym klasztorze... Oczywiście... Tak, dwa razy odwiedziliśmy to niezwykłe miejsce...

* Zjawiskowe Mont Saint - Michel *

Zabieram Was dzisiaj do Normandii, spokojnej krainy sera i calvadosa... Jest tam pewne niezwykłe miejsce znajdujące się na morzu... Na wysokim wzgórzu znajdują się monumentalne a zarazem strzeliste budowle, otoczone potężnymi murami obronnymi... Jest  to opactwo benedyktyńskie, jedna z 30 najdziwniejszych budowli świata... Saint Michel zostało zbudowane  78 metrów nad taflą wody...  Kiedyś było oddalone od lądu o ponad 2 kilometry... Obecnie prowadzi do niego szeroka betonowa grobla, niczym ulica... Teraz z ogólnego parkingu położonego w pobliżu wioski dojeżdża się  ekologicznymi autobusami  (cena wliczona w bilet wstępu do S.M.)  około kilometra od opactwa... 

Przed wiekami Mont Saint  Michel, czyli Góra Świętego Michała, była częścią lądu - skalistym masywem wynurzającym się spośród lesistych bagien... Z czasem okoliczny teren zaczął się zapadać, a skalny cypel zmienił się w wyspę... Tylko w czasie odpływu morza piaszczystą drogą można było przejść z wysepki na ląd... W czasie odpływu wyspę otaczają połacie piachu... Jednak kilka razy do roku, w czasie przypływów, nawet grobla znikała zalana wodą... Wtedy góra była  zupełnie odcięta od lądu... Faktycznie to nie wiem jak jest obecnie, kiedy wybudowano nową wysoką groblę... Być może  w czasie przypływów Mont Saint Michel  nie jest już odcięte od kontynentalnej Francji?

Pierwszymi ludźmi, których urzekł spokój i odosobnienie tego zakątka, byli mnisi... Zbudowali tutaj niewielką kapliczkę i spędzali w niej dni na samotnych medytacjach... Jak mówi legenda, w 708 roku biskupowi Aubertowi ukazał się pewnej nocy święty Michał Archanioł... Nakazał mu zbudować na szczycie dużą kaplicę... Biskup skrzyknął okolicznych chłopów i zaczęto budowę... Nie zbudowano jej na szczycie ale niżej, w północno-zachodniej części, gdzie było znacznie łatwiej... Nie przypuszczano wtedy, że znajdą się zapaleńcy i będą kontynuować budowę na całym wzgórzu... Takie wielokrotne przebudowy, remonty uczyniły z tego klasztoru prawdziwy labirynt dziedzińców, krużganków, piętrowo rozpostartych komnat... Coraz wyżej stawiano klasztory, zabudowania mieszkalne, zajazdy... Powstawały kilkunastometrowe kamienne ściany, łuki i przypory strzelające w niebo...

Na samym szczycie skały stoi kościół opacki... Świątynia ma romańskie nawy z XI  i XII wieku i późnogotyckie prezbiterium... Na skrzyżowaniu naw znajduje się wieża z iglicą na której znajduje się Archanioł Michał... Po zwiedzeniu kościoła przechodzi się do części klasztornej... Część sal za prezbiterium z refektarzem na najwyższym poziomie zbudowano w 1211 roku... Przechodzimy do gotyckich krużganków powstałych po 1218 roku... Byłam tym miejscem oczarowana... To jedna z najpiękniejszych części klasztoru... Wśród tych potężnych, masywnych murów ta odrobina zieleni wygląda zjawiskowo...

Mont Saint Michel jest wyjątkowe... Często nazywane "Piramidą na morzu"... Jest tłumnie odwiedzane ponieważ nie ma drugiego, podobnego do tego miejsca na Ziemi... I mimowielojeżycznego gwaru i nowoczesnych aparatów fotograficznych, uwieczniających zabytki, odniosłam wrażenie, jakby czas w Mont Saint Michel stanął kilkaset lat temu... I gdy tylko będę miała taką okazję, z ogromną przyjemnością odwiedzę benedyktyńskie opactwo na morzu...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę szczęśliwego i słonecznego tygodnia...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...