Idzie jesień...

   

    

Mimozami jesień się zaczyna,

złotawa, krucha i miła,

To ty, to ty, jesteś ta dziewczyna,

która do mnie na ulicę wychodziła...  
Julian Tuwim

Szybko minął sierpień, niezwykły miesiąc... Jeszcze niedawno na polach rosło zboże... Teraz jest tam pusto a zboże znalazło się w spichlerzach... W sadzie, drzewa uginają się od dorodnych jabłek i gruszek... Ptaki powoli szykują się do odlotu... Chłodne ranki i wieczory wskazują, że nieuchronnie nadchodzi jesień... Łąki, pola, nieużytki żółcą się od polskiej mimozy, tak dawnej nazywano nawłoć pospolitą... Tylko w tych pięknych roślinach uwijają się pszczoły jak w ukropie, zbierają nektar z kwiatów... A w ogrodzie?  niczym w pełni lata kwitną lawendy, zbłąkane mieczyki...

Astry i cynie wcale nie myślą o zbliżającej się jesieni, chociaż powoli rozkwitają jesienne kwiaty, dzikie zimowity, rozchodniki i marcinki... Zdarzają się jeszcze pojedyncze gladiole...

W moim "Małym Lasku" jarzębina przystroiła się w czerwone korale, z kasztanowca lecą prześliczne jego owoce, a w ogrodzie w pełni dojrzały już dynie...

Na niebie zbierają się ciemne chmury, może na ostatnią burzę tego lata? Wspaniale kwitną słoneczniki i czerwienią się papryki...W kapliczce Jezusek Frasobliwy  zadumany, zamyślony nad mijającym latem...

I za Ludwikiem Jerzy Kernem chciałoby się zawołać:

Lato, lato, zostań dłużej,

Lato, lato, dam ci różę,

Zamiast się po krajach włóczyć stu,

Lato, lato, zostań tu !!!!!