poniedziałek, 6 maja 2019

Park Archeologiczny w Neapolis w Syrakuzach






Gdy raz połknie się podróżniczego bakcyla,
nie ma antidotum.
Wiem, 
że będę szczęśliwie zainfekowany do końca moich dni.

(Michael Palin)








Starożytne ruiny są miejscami niezwykłymi... Spacer po nich i zabawa w odkrywcę, sprawia mi zawsze ogromną przyjemność... Wiem, brzmi to trochę jak banał... Przemierzam je i poznaję pozostałości  dawnych  budowli... Daję się im oczarować... Czas  zatrzymał się tutaj wiele wieków temu  i  to co oglądają moje oczy, bardzo często świadczy o dawnej świetności tego miejsca... W czasie swojej podróży po Sycylii w końcu docieram do Syrakuz, miasta o wielowiekowej historii...

Na zachodnim krańcu miasta, na szerokim pasie południowego zbocza płaskowyżu  znajduje się (Parco Archeologico della Neapolis)  Park Archeologiczny w Neapolis... Wejście na jego teren znajduje się przy Via  Augusto... Już po przekroczeniu bramy zachwyciła mnie bujna roślinność,  palmy, kwitnące oleandry, akanty, jakarandy, bugenwille, wielkokwiatowe magnolie (grandiflora), drzewa oliwne i cytrusowe...

Park Archeologiczny w Neapolis został otwarty dla zwiedzających na początku lat latach  50 - tych  XX wieku... Tym samym umożliwiono turystom i entuzjastom  cudów starożytności poznawanie klasycznych zabytków z czasów greckich i rzymskich... Park podzielono na trzy sekcje: Latomie,  teatr grecki i amfiteatr rzymski...








Moją uwagę przykuwają Latomie del Paradiso - czyli kamieniołomy, które znajdują się w pobliżu Wielkiego Teatru Greckiego... Zostały otwarte przez greckich osadników, aby wydobywać surowiec na budowę starożytnego miasta Syrakuzy, świątyń,  fortyfikacji oraz dróg w III w p.n.e... Bloki wycinano z wapienia oraz tufu, który był suszony na słońcu, tym samym stawał się bardzo twardy...

Z kamieniołomów wydobyto prawdopodobnie około 5 mln³ kamienia... Teraz to miejsce wydaje się być niedostępnym z powodu bujnej roślinności, jednak w czasach wielkich tyranów (władcy w starożytności) stały się więzieniem wojennym, by na przestrzeni wieków stać się miejscem kultu... Przetrzymywano tutaj  niewolników i  7000 ateńskich jeńców po wojnie Syrakuz i Aten w 413 r p.n.e...

Liczne tajemnicze jaskinie i podziemne grobowce świadczą o życiu tego miejsca także jako pogańskiej nekropolii i chrześcijańskiego cmentarza... W wielu jaskiniach wciąż można znaleźć obecność studni i cystern...










Jednym z największych teatrów w całym  antycznym świecie greckim był Teatr w Syrakuzach...  Mógł  pomieścić 24 tysiące widzów... Zbudowano go na wzgórzu Temenite w czasach panowania Hierona I - tyrana Syrakuz...

Jego widownia o szerokości około 140 metrów, w całości została wykuta w skale z wykorzystaniem naturalnego ukształtowania terenu... Teatr składa się z 67 rzędów, ma kształt podkowy... Własnie taka forma  podniosła jego walory akustyczne... Przecina go (diazoma) środkowy szeroki korytarz...  W różnych okresach teatr był modyfikowany... Ostatnie prace przeprowadzono w V wieku n.e. Później  teatr pozostał opuszczony na długie wieki...

Ze sceny i orchestry właściwie pozostały resztki... W obecnej chwili trwają intensywne prace rekonstrukcyjne... Czy zachwycił mnie taki teatr? niestety, nie... Był bielusieńki, czyściutki, równiutki, idealny w każdym calu... 

Prawdopodobnie  rekonstrukcje starożytnych obiektów są konieczne i mogą również  pomóc nam zrozumieć zmierzchłą historię, pozwalają zajrzeć w przeszłość, rozwiązać niewyjaśnione zagadki...










Na terenie Parku Archeologicznego sporym zainteresowaniem cieszy się słynna jaskinia zwana Uchem Dionizosa... Nazwę swą zawdzięcza swojemu kształtowi przypominającą ucho i małżowinę uszną... Jest wykuta ludzką ręką... Ma 65 metrów długości i 23 metry wysokości... Wewnątrz panuje niezwykła akustyka... Słowo wypowiedziane szeptem w jaskini jest  powtarzane przez echo...  W starożytności wykorzystywano jaskinię jako więzienie dla wrogów politycznych aby móc  swobodnie podsłuchiwać ich plany i sekrety... 

Alejka wysadzona drzewami piniowymi prowadzi nas do amfiteatru rzymskiego... Idąc po lewej stronie  widzimy kilka stojących kolumn i bardzo długą kamienną podstawę... Był  to kiedyś ogromny ołtarz ofiarny (Ara di lerone II) Hierona II z III w p.n.e. gdzie jednego dnia można było zarżnąć do 350 byków... 

Dalej znajdują się ruiny amfiteatru rzymskiego...  Był on miejscem igrzysk i krwawych walk gladiatorów... Zbudowany najprawdopodobniej w III - IV wieku n.e. jako jedna z największych budowli tego typu... Posiadał kształt eliptyczny, zaś  jego wymiary zewnętrzne to 140 x 119 metrów... Częściowo wykopany w skale... Można zobaczyć m.in. tunele dla gladiatorów i zwierząt... Teatr rzymski był miejscem w którym zginęło też  wielu chrześcijan... Po upadku Imperium Rzymskiego wielkie bloki wykorzystano do budowy hiszpańskich fortyfikacji na Ortigii...


Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...
Życzę słonecznego, ciepłego tygodnia...
Serdecznie wszystkich pozdrawiam...



40 komentarzy:

  1. Extraordinary! That waterfall in the cave rock- WOW!

    You should work for the Tourism Board, Lucja-Maria. :-)



    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Sandi!
      You are amazing.
      Thank you very much for the wonderful comment.
      Kisses.

      Usuń
  2. To jest to! Sycylia jest w moich jesiennych planach :-) Wspaniały park archeologiczny. Ale mnie najbardziej zauroczył ten antyczny potwór siedzący w dziurze w kamieniu ;-) Smok z Syrakuz :-) Serdeczności Lusiu :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wierzę, że spełni się Twoje marzenie. Sycylia jesienią? przyznam, że też mi się marzy.
      Jaszczurek całe mnóstwo wygrzewa się na gorących kamieniach.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  3. Todella kauniita mielenkiintoisia kuvia.Hyvää viikkoa!

    OdpowiedzUsuń
  4. Sigue brotando la vida en ese antiguo parque.

    Besos

    OdpowiedzUsuń
  5. Ileż piękna w tym poście...dziękuję Łucjo.

    OdpowiedzUsuń
  6. What a spectacular place.
    Wonderful photos.
    Hugs
    Maria
    Divagar Sobre Tudo um Pouco

    OdpowiedzUsuń
  7. Cudowne miejsce, w którym przenosimy się w czasie. Na mnie, na moją wyobraźnię, bardzo wpływają takie historyczne przestrzenie. Zaraz wyobrażam sobie jak upływał czas mieszkającym ludziom.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Aniu, mam podobnie. Potrafię się "przenieść w odległe czasy". Wyobrażam sobie jak żyli ludzie przed wiekami.
      Uwielbiam historię, szczególnie starożytną.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  8. |Good to see both the Greek and Roman ruins but the wildflowers are amazing

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Margaret!
      I love Greek and Roman ancient ruins.
      Hugs and greetings.

      Usuń
  9. BRAVA! L'ente del turismo della Sicilia dovrebbe pagarti per questo bel post.😄
    Felice giornata, un abbraccio.
    enrico

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Grazie mille, Enrico.
      Amo l'Italia, sono innamorata del tuo paese.
      Abbracci:)

      Usuń
  10. And other beautiful place we can visit thought your eyes and pics ! Thanks !
    Have a lovely day !
    Anna

    OdpowiedzUsuń
  11. Nic tu nie brzmi jak banał, a jak pasja, jak miłość. :) Fantastyczny park, dosłownie fantastyczny. Tyle tam interesujących zakątków, historii. No powędrowałoby się do tego parku. :) Zdjęcia przepiękne, a fioletowe drzewo jakoś tak uśmiech mój wyzwala. hehe Pozdrawiam cieplutko, pięknych dni życzę. :)))))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Te przepiękne drzewa o fioletowych kwiatach to jacarandy. Też jestem nimi oczarowana.
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  12. Piękne miejsce i warte zwiedzenia, ale najbardziej podoba mi się roślinność, która na południu Europy wykorzystuje nawet niewielki kawałek piasku, aby się rozrosnąć.
    Serdeczności.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Anno, Ty wiesz jak ja uwielbiam roślinność, nie tylko tę śródziemnomorską.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  13. Miejsce niezwykłe i pięknie pokazane:)))Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Reniu!
      Ja uwielbiam spacerować po ruinach starożytnych miast.
      Przymykam oczy i przenoszę się w odległe czasy.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  14. Starożytność nigdy nie była moją ulubioną epoką na lekcjach historii, ale architektura tamtych czasów zawsze mnie zachwycała. Powstały wtedy niesamowite budowle. Szkoda, że w większości już ich nie ma. Na szczęście są pozostałości, które pozwalają nam wyobrazić sobie ich ogrom. Trudno uwierzyć, że to wszystko mogło powstać bez komputerów, maszyn i nowych technologii.
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Julo, żyjemy w czasach komputerów. Teraz odtwarzane są komputerowo starożytne budowle. Określany jest każdy jego element ale i jego położenie względem sąsiednich obiektów. Czasem proces rekonstrukcji kilku budowli pokazuje ich doskonałość sprzed wieków.
      Zawsze podziwiam starożytnych architektów i ich niesamowitą precyzyjność.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  15. Niesamowita roślinność ! Zachwycające kwitnące na fioletowo drzewa oraz oleandry !!! Jaskinie wykute przez ludzi - to dopiero atrakcja ! Dziękuję za przybliżenie historii tego miejsca :) Jak ty to robisz, że zwiedzasz, podróżujesz i masz tyle wiedzy na ten temat ? pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ulu, mam lekkie skrzywienie widząc wspaniałą roślinność i kwitnące kwiaty. Szkoda, że większość bloków kamiennych wykorzystano do budowy kolejnych obiektów.
      Takie sytuacje były w wielu krajach tamtych czasów.
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  16. What an amazing place Lucja! I was astonished seeing a cave the Ear of Dionysus, your photo is awesome, I can imagine the acoustic there. I also like Roman amphitheater. Nice bougainvillea!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I'm also delighted with this place. I admired the wonderful vegetation and interesting monuments of many centuries.
      Greetings, Nadezda:)

      Usuń
  17. I znowu obejrzałam wszystko z zapartym tchem. Pozdrawiam cieplutko

    OdpowiedzUsuń
  18. Wspaniałe miejsce. Z przyjemnością przeniosłam się w odległe czasy. Cudowne zdjęcia .
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Jakie to szczęście, że na tego bakcyla nie ma antidotum. :) Masz rację, iż ten odrestaurowany teatr- widownia o równiutkich białych ławach wygląda sztucznie i nienaturalnie. Będąc w takich miejscach lubię sobie wyobrażać, że jestem na antycznym przedstawieniu, ale choć w wyobraźni wygląda to pięknie to takie twarde siedzenia kamienne już nie dla starszej pani. :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Rzuca na kolana, zarówno pięknem jak i świadomością że ten szmat czasu, dla nas, który minął odkąd te miejsca cieszyły się świetnością, dla historii ludzkości to krótka chwila, a dla Ziemi zaledwie ułamek mgnienia...

    OdpowiedzUsuń
  21. Precioso y curioso lugar Lucja Maria. Las fotos son espectaculares. Besos.

    OdpowiedzUsuń
  22. Piękny jest ten park w Neapolis, a zwłaszcza teatr.
    Serdecznie pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Como siempre precioso. Un abrazo.

    OdpowiedzUsuń

Jeśli rozpoznasz siebie na zdjęciach i nie chcesz być na tym blogu, proszę poinformuj mnie o tym.
Ja bardzo szybko usunę te zdjęcia..