Muzeum porcelany w Wałbrzychu

Uczynić kogoś szczęśliwym - to jakby jego życie pomnożyć i pogłębić.

(Henri Frederic Amiel)

Prognoza pogody na pierwszy lipcowy weekend napawała optymizmem, dlatego  zarezerwowałam na dwa dni pokój w hotelu Ibis w Wałbrzychu... To miasto i okolice kusiły mnie od pewnego czasu ponieważ znajduje się tam wiele zabytków architektury mieszczańskiej, sakralnej, pałaców, zamków...

Przy jednej z głównych ulic tego miasta znajduje się interesujący architektonicznie Pałac Albertich... Zbudowano go w latach 1802 -1803 na zlecenie  Juliusa Sonnabenda kupca związanego z przemysłem włókienniczym... Pałac zaprojektował  Leopold Niederrӓcker, uczeń projektanta Bramy Brandenburskiej w Berlinie...

Pałac zbudowany  w stylu neoklasycystycznym... Posiada dwie kondygnacje... Składa się z trzech skrzydeł tworzących plan litery "U", otwartej od ulicy... Pałac jest otynkowany...  Na fasadzie frontowej ( główne, środkowe skrzydło) ryzalit, zwieńczony trójkątnym tympanonem wspartym na półkolumnach...

W 1834 roku pałac kupiła bogata, kupiecka rodzina Albertich... Johann Alberti urodził się w Hamburgu i tutaj skończył Akademię Handlową... W czasie swojej służbowej podróży na Śląsk zauważył, że tutejsze tereny są doskonałe na rozwój przemysłu włókienniczego... Założył mechaniczną przędzalnię lnu,  pierwszą na Śląsku, jak i na kontynencie europejskim...  

W 1926 roku Pałac Albertich zostaje wykupiony przez władze (Waldenburga) Wałbrzycha od właścicieli przędzalni lnu by urządzić tutaj istniejące już  w innym budynku  Muzeum Porcelany...

Jak większość kobiet mam słabość do pięknej porcelany... Odwiedzając Dolny Śląski koniecznie chciałam zobaczyć wałbrzyskie muzeum porcelany... Tutejsze eksponaty to cudeńka dla kolekcjonerów... Oczywiście nikt ich nie sprzedaje, odwrotnie kolekcja jest powiększana przez zakup na aukcjach... Hmm, takie rzeczy są trudne w użytkowaniu i w myciu... Takiego cacka nie włoży się do zmywarki... A poza tym nasze gusta się zmieniają i moda na porcelanę też... Jednak warto odwiedzić to muzeum ponieważ niejeden eksponat wprawia w zachwyt...

Muzeum Porcelany zostało założone w 1908 roku przez regionalne Towarzystwo Starożytności Ziemi Wałbrzyskiej... Jak już wspominałam, od 1926 roku do chwili obecnej Pałac Albertich jest siedzibą muzeum... Pod II wojnie światowej zbiory zostały uporządkowane i przygotowane do prezentacji... W muzeum mieści się dział Ceramiki, Dział sztuki oraz Dział Historii i Miasta Regionu...

Zwiedzamy rozpoczynam na pierwszym piętrze gdzie została zgromadzona m.in. porcelana śląska pochodząca z XIX - wiecznych  manufaktur  wałbrzyskich... Założycielem pierwszej manufaktury  w 1836 roku był   Carl Franz  Krister dekorator porcelany z Turyngii... 

Fabryka mężnie się rozwijała... Jednak rok 1920 nie był dla niej łaskawy... Jednak dzięki fuzji z koncernem Rosenthal,   przetrwała... W czasie II wojny światowej zatrudniano robotników przymusowych... Na trzy dni przerwano produkcję, kiedy do miasta weszły wojska radzieckie... Porcelana  wytwarzana w tej fabryce sygnowana jest słynnym wizerunkiem gołębicy z monogramem KPM... Wyroby są dość proste i nie oznaczają się zbytnimi zdobieniami... Są malowane bardzo starannie i dlatego są bardzo efektowne... Najczęstszym motywem zdobniczym porcelany Kristera są kwiaty oraz śląskie zamki i krajobrazy... Carl Franz  Krister dzięki ciężkiej pracy stał się właścicielem kopalni węgla, kaolinu i gipsu alabastrowego... Posiadał również  tartaki i stolarnie...

W zbiorach muzeum jest również wyjątkowa  porcelana  pod względem dekoracji i projektów i  pochodzi z kolejnej  manufaktury należącej do Carla Roberta Tielscha... Szczytowy okres świetności fabryki przypada na lata 1860 - 1900... Po II wojnie światowej fabryka została znacjonalizowana... Początkowo Tielsch oznaczał swoje produkty sygnaturą "TMP" gdy okazało się, że inna manufaktura  wykorzystuje podobną, podjęto decyzję o dodaniu węży oplatających się na kiju (kaduceusz)... Kaduceusz to nic innego jak znak pokoju i handlu...

Mówiąc o porcelanie z Wałbrzycha należy wspomnieć o jeszcze dwóch tutaj działających fabrykach... Należały, jedna do  Hermana Ohme, druga do Franza Prause... Miasto niegdyś słynęło  z porcelany i jej fabryk oraz z węgla i kopalń...

Ojczyzną porcelany podobnie jak i herbaty, prochu i jedwabiu są Chiny... Ten najszlachetniejszy rodzaj ceramiki wynaleziono prawdopodobnie na początku naszej ery ale produkcję na większą skalę rozpoczęto w VII wieku... Chińczycy zazdrośnie  strzegli receptur...

W średniowieczu  na  europejskie dwory królewskie i do pałaców bogatych rodów,  Jedwabnym Szlakiem  sporadycznie docierały wyroby porcelanowe... Pierwsze ich egzemplarze przywiózł z podróży w 1275 roku Marco Polo...  Przypuszczalnie autorem nazwy porcelana jest też Marco Polo, ponieważ skorupka pewnego skorupiaka przypominała mu porcelanę...

Jednak dopiero w XVIII wieku udało się Europejczykom odkryć tajemnice składu niezwykłego materiału...  Dokonał tego alchemik z dworu Augusta Mocnego, Jan Fryderyk Boettger...  Na podstawową masę porcelanową składa się: glinka kaolinowa, skaleń i kwarc...

W tamtych czasach porcelana miała niesamowitą wartość i zaczęła zdobywać ogromną popularność... Rody Czartoryskich, Sapiehów, Potockich, Radziwiłłów zamawiały w wytwórniach porcelany komplety w tysiącach sztuk... Były traktowane niczym skarb i przekazywane z pokolenia na pokolenie...

Oprócz sali z ceramiką śląską jest sala europejska, w której oglądamy prawdziwe perełki z  fabryk i manufaktur z Niemiec, Austrii, Czech, Danii, Francji, Anglii, Holandii... Przechodząc poprzez poszczególne gabloty podziwiałam piękne patery,  filiżanki, cukiernice, talerze, wazony, figurki porcelanowe postaci i zwierząt... Oglądana porcelana jest godna podziwu jak i ponadczasowa, zachwyca lekkością, ślicznymi barwami i kształtami... Zgromadzono tutaj szeroką gamę porcelany XVIII -wiecznej miśnieńskiej, wiedeńskiej, berlińskiej...

Spacerowałam z przyjemnością wśród porcelanowych perełek a na usta cisnęły mi się słowa  piosenki "Laleczka z saskiej porcelany"

Laleczka z saskiej porcelany

Twarz miała bladą jak pergamin

Nie miała taty ani mamy

I nie tęskniła ani, ani.

Jej siostra była dumna waza

A bratem zabytkowy lichtarz

Laleczka z saskiej porcelany

Maleńka śliczna pozytywka...

(Jacek Cygan)

W muzeum prezentowane jest również  wnętrze salonu mieszczańskiego... Jest piękny sekretarzyk, stolik z porcelaną, obrazy olejne, portrety... 

W muzeum prezentowana jest również kolekcję współczesnego polskiego malarstwa... Są  obrazy m.in. Jerzego Dudy - Gracza, Zdzisława Beksińskiego, Franciszka Starowieyskiego, Jerzego Nowosielskiego, Marka Naszczaka, Eugeniusza Gepperta...

Bardzo cenne eksponaty prezentowane w tym muzeum są przecudnej urody i ucieszyły moje  oczy... Cieszę się, że odwiedziłam tutejsze muzeum i  zobaczyłam te bardzo kruche i ulotne rzeczy ponieważ zrobiły na mnie ogromne wrażenie... 

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...