Štramberk, miasteczko na Morawach

W północnej części Moraw  w łagodnym krajobrazie Štramberskiej wierzchowiny położone jest malownicze miasteczko Štramberk...  Czytałam relacje z tego miejsca  na kilku blogach... Od  pierwszej chwili byłam urzeczona tym malowniczym miasteczkiem, jego pięknem, klimatem i magią w każdym zakątku... Chciałam na własne oczy zobaczyć  tutejsze ciekawe miejsca,  zrębowe chałupy,  urokliwą późnobarokową zabudową rynku, która zachwyca swą estetyką i wznoszącą się ponad miastem potężną wieżą zamkową zwaną Trúbą...

Znaleziska archeologiczne wskazują, że  800  lat p.n.e. na wzgórzu Kotouĉ powstało grodzisko... Pierwsze wzmianki pisemne o tutejszej osadzie pochodzą z 1211 roku... Na końcu wzgórza Kotouĉ został zbudowany zamek Stallenberg, który jest starszy od miasta...  Štramberk został założony 4 grudnia 1359 roku przez margrabię morawskiego Jana Henryka Luksemburczyka, najmłodszego syna Jana Luksemburskiego...  Miasto otrzymało liczne przywileje m.in pieczenie chleba, warzenie piwa, sprzedaż mięsa, urządzanie cotygodniowych wtorkowych targów... Tym samym mieszkańcy zajęli się rzemiosłem i handlem...

Štramberk odwiedziłam w  piękną, sierpniową sobotę... Miasteczko mimo, że leży na uboczu głównych dróg przejazdowych,  urzekło mnie od pierwszego spojrzenia... Oglądałam je z zachwytem w oczach bo jest przepiękne, czyste  i z dużą ilością urokliwych, drewnianych niewielkich domów typu wołowskiego...  Zatrzymaliśmy się w Rynku przy Muzeum Zdeňka Buriana, który był czeskim ilustratorem,  malarzem  prehistorii i przyrody...  Oryginały jego prac mogłam  oglądać własnie w tym muzeum...

W całym miasteczku unosi się wspaniały, korzenny  zapach pieczonych pierniczków... To lokalny przysmak  Štramberské uši... Są to małe kruche ciasteczka  z miodem, karmelem, cynamonem, anyżem, goździkami, przypominające zwinięte ucho.. Można je kupić niemal wszędzie i sprzedawane są bez nadzienia i z nadzieniem m.in. z bitą śmietaną, lodami, dżemem... Štramberské uši pakowane są pojedynczo i  po 10 sztuk... Kupiłam kilka paczuszek, by były smacznym souvenirem...

Ze Štramberskimi uszami wiąże się  legenda z okresu najazdu tatarskiego w XIII wieku na Europę Środkową... Mieszkańców mimo schronienia się w zamku czekała niechybna śmieć... Na szczęście uratowała ich ulewa... Mieszkańcy rozkopali tamę na tutejszych stawach, i  woda zalała znajdujący się w dolinie  obóz tatarski... Po ucieczce Tatarów, mieszkańcy znaleźli wory pełne obciętych chrześcijańskich uszu, które miały być dla chana  dowodem zwycięstwa w Europie... Blisko od ośmiuset lat  pyszny rożek upamiętnia zwycięstwo miejscowej ludności nad mongolskimi hordami...

Niemal w każdym czeskim  mieście istnieje browar, w Štramberku też... Tradycję warzenia piwa w tym samym miejscu wznowił browar miejski po 150 latach... Produkuje się niefiltrowane  piwo jasne i ciemne o nazwie (Trubacz) Trubač... Niestety, jedno z nas  "zmuszone" było wypić pyszną Kofolę, z tego powodu kupiliśmy kilka butelek do domu  i na souveniry...

Ruiny zamku owiane są wieloma tajemnicami... Nie wiadomo kiedy i przez kogo zamek został zbudowany... Wg przekazów ustnych w XIII wieku należał do rycerskiego zakonu templariuszy... Po zamku pozostały jedynie fragmenty murów obronnych i wieża Trúba, która od 1902 roku służy jako świetny punkt widokowy... Stoi na wysokości 502 m. n.p.m. 

Wśród zieleni do ruin zamku prowadzi  200 schodów... Po wykupieniu biletu na Trúbę wchodzimy na wieżę by zachwycać się pięknymi widokami bliższych i dalszych okolic...Wieża ma wysokość 40 metrów i średnicę 10 metrów... Z zamku schodzimy kamienista ścieżką, która łączy się z jedną z ładniejszych uliczek

Opuszczamy wzgórze z wieżą Trúba... Urokliwą uliczką schodzimy do Rynku... Malownicze oblicze miasteczka uzupełniają liczne rzeźby, oryginalne studnie z kołowrotkami, boczne krużganki domów z wyjątkowymi siodłowymi dachami... Uwielbiam takie klimaty i takie małe miasteczka, w których jest sporo urokliwych zakamarków, ze schodami, urokliwymi oknami,  doniczkami z kwiatami, starymi drzwiami... Nasz pobyt w Štramberku powoli dobiega końca...  Po kilku minutach udajemy się jeszcze  w kierunku kamieniołomów, które w 2001 roku uznano za pomnik przyrody...

Idąc do kamieniołomów mijamy  tereny zalesione i  łąki, które wspinają się coraz wyżej  i  w końcu zbliżają się ku Białej Górze... Dochodzimy do ogromnej lipy, która zapewnia cień... To świetne miejsce odpoczynku...  Przy lipie stoi kolumna z piaskowca z rzeźbą dziewicy Maryi z 1861 roku...

Kamieniołomy położone są na wysokości 450 m n.p.m...  Już w średniowieczu zaczęto wydobywać tutaj wapień... Spalano go w piecach polowych... Kamieniołom działał do 1920 roku... W 1998 roku w starym wapiennym kamieniołomie rozpoczęto pierwsze nasadzenia... Zaczął powstawać ogród botaniczny i arboretum, w którym obecnie występuje ponad 1200 roślin... Znowu żyje tutaj rzadki  motyl - niepylak, który został sprowadzony ze Słowacji... Wcześniejszy, wymarł ze względu na duże zanieczyszczenie powietrza... Niestety, nie dane mi było go zobaczyć...

Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

Życzę miłego, słonecznego tygodnia...

Serdecznie wszystkich pozdrawiam...