Urzekający, trochę inny skansen...

                    

      Najlepszy przyjaciel jest ten, który nie pytając o powód smutku,

      potrafi sprawić, że znów wraca radość...

Od zawsze, wiatraki były dla mnie tajemniczą budowlą... Sądziłam, że są wynalazkiem Holendrów... Nic bardziej mylnego... Oni je tylko udoskonalili... Trafiły do Europy w czasie wypraw  krzyżowych z Bliskiego Wschodu... Ilekroć byłam w Holandii, spotykałam jedynie pojedyncze sztuki... Nigdy nie było mi po drodze aby zobaczyć ich większe  skupiska... Tym razem postanowiłam zobaczyć Kinderdijk, czyli "Tamę dziecka"... Mimo pochmurnej pogody, mogę powiedzieć, że jest to jedno z najpiękniejszych miejsc jakie widziałam... Ta niewielka miejscowość położona jest na polderze... fragmencie ziemi położonej w depresji. W tym kraju gdzie nie spojrzysz jest woda... Ten żywioł jest bardzo ściśle związany z tym krajem...

Dzięki wiatrakom to miejsce jest zdolne do zamieszkania... Gdzie się nie spojrzy to widzimy systemy grobli, zapór, kanałów, śluz, które chronią ten kraj przed "gniewem morza"...  Dopiero tutaj w Kinderdijk uświadomiłam sobie dlaczego w Holandii budowano ich tak dużo... Do czego i w jaki sposób służyły... W tym miejscu pierwsze wiatraki powstały już w XII wieku... Te obecne w Kinderdijk pochodzą z 1740 roku i są rozrzucone wzdłuż głównego kanału prowadzącego do rzeki Lek...  Jest ich tutaj 19 i stanowią największe skupisko w jednym miejscu... Wioskę można nazwać kolebką wiatraków... W 1997 roku została wpisana na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO...

Ich zadaniem było przepompowywanie wody z jednego kanału do drugiego, położonego wyżej... Wiatraki od czasów średniowiecza służyły do osuszania coraz to nowych, przybrzeżnych mielizn morskich... Dzisiaj są wspomnieniem tamtych czasów... Większość z nich jest zamieszkałych... Jeden jest dostępny do zwiedzania... teraz stanowią skansen.  Od kwietnia do września w każdą sobotę wiatraki zostają uruchomione i pracują jak za dawnych czasów...

Zachwycają mnie bajeczne  kanały, porośnięte  fantastyczną, soczystą,   wodną i bagienną roślinnością... Wzdłuż,  rośnie szuwar trzcinowy, pałkowy...  Ptactwo ma stworzone,  bardzo sprzyjające warunki dla lęgu, odpoczywania i żerowania.... Atrakcją są stada gęsi gęgawy, krzyżówek, łysek, perkozów... Nie boją się ludzi... Ludzie nie robią im żadnej krzywdy... Tutaj na każdym kroku widać poszanowanie przyrody... Jak wiele my jeszcze musimy się uczyć... Jest przestrzegany zakaz karmienia ptactwa... Zaskoczyły mnie ogromne ilości rosnącego tutaj żywokostu lekarskiego...  Znany mi jest w kolorze fioletowo-purpurowym... Zaskoczeniem był dla  mnie w kolorze kremowo-różowym...

Spacer po grobli wzdłuż wiatraków należał do bardzo ciekawych i fotogenicznych... Czas się nie liczył i czas się tutaj zatrzymał...  A odległość do hotelu w Rotterdamie to tylko 12 kilometrów... W niektórych momentach widać było budynki miasta... Cieszę się z pobytu w Kinderdijk... Nareszcie moja ciekawość zobaczenia większej ilości wiatraków została zaspokojona...

      Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...

      Życzę miłych, słonecznych dni...

      Serdecznie pozdrawiam...