Muszę w ten śnieg uwierzyć...

Ślady twoje śnieg zaprószył,

Żal się w sercu zawieruszył

Trzeba teraz w śnieg uwierzyć

I tym śniegiem się ośnieżyć-

I ocienić się tym cieniem

I pomilczeć tym milczeniem. 

Bolesław Leśmian

Od trzech dni jest szaro, buro, pochmurno i na dodatek jeszcze pada śnieg... To zaledwie trzy dni a mnie się wydaje, że to cała wieczność... Podobno synoptycy obiecują, że tak będzie jeszcze tylko jutro. A potem... temperatura podskoczy do 10 st.C... Z Południa Europy  prawdopodobnie napłynie ciepłe powietrze... Oby tylko się to sprawdziło... Taka pogoda jaka mamy obecnie nie sprzyja mojemu nastrojowi... Mój optymizm gdzieś znikł... Na poprawę mojego nastroju nie wpłynie nawet zjedzenie tabliczki czekolady... Sobotnie i niedzielne siedzenie w domu, sprawia, że  mnie "nosi", tzn nie potrafię przebywać w jednym miejscu... Zaczynam powoli odczuwać niepokój i drażnienie... Taka aura, którą obecnie mamy nie sprzyja wyjazdom lub spacerom... Wczoraj kilka razy wychodziłam do ogrodu i do Małego Lasku... Z pod foli do obiadu zerwałam sałatę, rukolę, koperek i kilka rzodkiewek, a z pomidorowych krzaczków ostatnie owoce...

Nawet dosyć dobrze prezentuje się zielenina położona na śniegu... Widać, że  jak na tę porę roku jest zdrowa i soczysta...

Jeszcze kilka dni temu, Mały Lasek pięknie prezentował się w słońcu... Złociły się trawy i liście na brzozach i topolach... A teraz? wszystko straciło swój blask i lekko przykrył je śnieg...

Przysiadłam na jednej z ławeczek w Małym Lasku... Zaczęłam  marzyć o wiośnie i lecie... Oczami wyobraźni widziałam kwitnące: jeżówki, anemony, słoneczniki, lilie, róże...