wtorek, 1 sierpnia 2017

Muzeum Wsi Opolskiej






Podróżujemy więcej niż kiedykolwiek,
ale choćbyśmy poświęcili degustacji całe życie,
skosztujemy zaledwie okruchów delicji
rozsypanych po Bożym stole.
(Paul Johnson)






Mam słabość do takich pięknych miejsc jak skanseny... Słabość tak wielką, że nie zamierzam tego ukrywać... Uwielbiam je odwiedzać i w tym pędzie życia lubię choć przez chwilę zatrzymać, zastanowić się i pomyśleć o tym co było i już nie wróci... Jakiś czas temu, planowaliśmy wyjazd do Muzeum Wsi Opolskiej ale zawsze coś stawało nam  na przeszkodzie...

W końcu, w którąś,  tegoroczną, lipcową sobotę zaplanowaliśmy wyjazd do Opola...  Tutaj  w  podopolskich  Bierkowicach,  na  liczącym  10 ha  terenie  zgromadzono budynki z regionu opolskiego, oleskiego, namysłowskiego i nyskiego... Na  miejscu  byliśmy  30 minut  przed otwarciem kasy... W spokoju wypiliśmy przedpołudniową   kawę, zjedliśmy domowe ciasto i przyszedł czas, że przed nami zostały otwarte drzwi skansenu...






Wybraliśmy trasę  dłuższą, dwugodzinną... Oczywiście, zarezerwowaliśmy sobie więcej czasu niż przewiduje przewodnik... W takim miejscu nie lubimy   się spieszyć... Ehh, jak wspaniale tam się spaceruje wśród  cienistych, dorodnych drzew i bujnej zieleni... Pośród skansenowych ścieżek panuje cudowna  cisza... Jakby czas się zatrzymał... Tak, to co oglądamy jest prawdziwą wsią sprzed lat... Zabytki zgromadzone na wolnym powietrzu przedstawiają życie ludności zamieszkującej tereny nad Odrą w okresie od XVIII do XX wieku...

Zaglądamy do spichlerza z Grudyni Małej z 1773 roku... To właśnie tam oglądamy rzeźby Jana Koloczka i obrazy Marie Kodovskiej... Wędrując ścieżkami skansenu napotykamy zagrodę z chałupą z Dąbrówki Dolnej z 1827 roku, spichlerzem i stodołą z XIX wieku... Coraz bardziej zachwycam się tym miejscem... Mam wrażenie, że w tych chatach trwa zwyczajne, wiejskie życie... W zagrodzie wesoło pobekują owce i barany, słyszę brzęczenie pszczół i trzmieli... W powietrzu unosi się zapach koszonej trawy i suszonego siana... Na drzewach dojrzewają jabłka...






W większości obiektów są przewodnicy, którzy  mają je pod swoją opieką... Opowiadają o nich z nieopisaną pasją... Na zadawane pytania odpowiadają z ogromną radością, mało tego z wyjątkową przyjemnością... Muzeum zaprasza od połowy kwietnia do połowy października... Po tym okresie obiekty są zamknięte i pozostaje spacer między zagrodami...






W zabytkowych wnętrzach  i obejściach wspaniale  wyeksponowano różne detale,  zapomniane, i nieznane już przedmioty... Na terenie skansenu jest karczma, kuźnia, budynek szkolny, spichlerze, kapliczki, studnie, wiatraki, kościół, chaty chłopskie, zagrody wiejskie, pasieka, młyn wodny, stodoły... Koło zagród chłopskich  są ogródki z różnobarwnymi kwiatami, ziołami, warzywami... One były wizytówką gospodyni i widoczne były już  drogi wiejskiej... Ogródki ogrodzone są sztachetowym  lub wyplatanym z wierzbowych gałęzi płotem... Na takim płocie suszyły się gliniane garnki i dzbany... Przy drodze we wsi stoi dzwonnica... Jej zadaniem było bicie na alarm w razie pożaru, służyła również wg wierzeń do rozpędzania chmur burzowych ściąganych przez demony...






Pragnę przekazać garść faktów na temat Muzeum Wsi Opolskiej... Na dawnym poligonie, 6 km na zachód od centrum Opola  utworzono skansen w 1961 roku... W kolejnych latach poszukiwano obiektów, umacniano i upiększano teren... Wykopano 700 -metrowy kanał wodny, który okrąża cały skansen... Umieszczono nad nim pięć mostków i młyn wodny... Usypano sztuczne wzniesienia na których ustawiono wiatraki... W 1970 roku skansen udostępniono zwiedzającym... Na jego terenie znajdowało się wówczas 19 obiektów...






Wśród drzew stoi piękny, drewniany kościół z Gręboszowa z 1613 roku... Jego fundatorem był ewangelicki baron Cyprian Koltuliński, ówczesny właściciel wsi... Kościół zbudowany z modrzewiowych  bali  o  konstrukcji  zrębowej...

Jest i budynek szkolny, w którym Pani przewodnik (doskonała w każdym calu) zachęca do pisania ptasim piórem, opowiada o życiu wiejskiego nauczyciela i o uczniach z tamtych lat... Jest też kuźnia i pan kowal, który uprawia zawód rozpowszechniony w  dawnej przeszłości...

Powoli kończymy zwiedzanie... Zaczynamy być głodni... Wiadomo, na świeżym powietrzu apetyt rośnie... I tutaj kolejne miłe zaskoczenie, po okazaniu biletu pozwolono nam wyjść do samochodu po kosz z jedzeniem... W tak pięknym otoczeniu zrobiliśmy sobie maleńki piknik... 

Zachęcam do odwiedzenia skansenu wsi opolskiej...  To znakomite miejsce do odpoczynku na łonie natury, gdzie na pięknym, rozległym terenie zgromadzono ponad 50 obiektów obrazujących  architekturę śląskiej, dawnej wsi...





Bardzo dziękuję za odwiedziny i pozostawione komentarze...
Serdecznie wszystkich pozdrawiam...


90 komentarzy:

  1. Uwielbiam skanseny ;) Pięknie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To świetnie. Jesteś kolejną osobą, która uwielbia skanseny.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  2. W skansenie można poczuć magie dawnych lat :) Lubię takie klimatyczne miejsca :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Beatko,
      w tych skansenowych chatach, przed laty toczyło się życie prawdziwych ludzi.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  3. Piękne miejsce, jak to dobrze, że mamy możliwość poznania warunków życia naszych przodków. Ja również lubię zwiedzać zamki i skanseny.
    Serdecznie pozdrawiam.:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cecylio
      nie sądzisz, że tęsknimy za tym co stare i co już przeminęło?
      Ja mam takie odczucia.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  4. Piękne i bardzo relaksujące miejsce. Zaciekawily mnie stare ule. Nie dziwi mnie, napis zwiedzanie 2 godziny a trasa na 1 godzinę 😊

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gosiu,
      bardzo lubię stare pasieki. Są takie niebanalne, mają różne kształty, zrobione są z pni drzew. Jestem nimi zachwycona. W skansenie faktycznie są dwie trasy. Niebieska godzinna i czerwona dwugodzinna.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  5. What a fabulous wooden village!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Fiona!
      This is an air museum. There are old houses, mills, churches.
      Greetings.

      Usuń
  6. Wonderful when there are such places. Great and important. Thanks for the wonderful photos.

    OdpowiedzUsuń
  7. Awesome village. Very important place. Superb photos.

    OdpowiedzUsuń
  8. Jak to miło przenieść się w odległą przeszłość, spacerować w ciszy i spokoju, podziwiać...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak pewnie już wiesz, uwielbiam takie miejsca. Tutaj mogę spacerować w ciszy i spokoju.
      Mogę podziwiać sprzed gospodarstwa domowego jakiego już dawno nie używa się.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  9. Ja również mam słabość do skansenów:)))to już chyba mój bzik:)))piękne zdjęcia i świetny opis:)))Dziękuję za miłą wycieczkę i serdecznie pozdrawiam:)))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem Reniu, że masz słabość do takich miejsc. Ty przecież w swoim domu stworzyłaś mini skansen.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  10. Jak to daleko ode mnie...
    Piękne zdjęcia, masz talent ...
    Są takie jakie powinny być, oddają rzeczywistość,
    ale okiem artysty, kogoś kto patrzy na świat takim artystycznym okiem...
    Serdeczności :-)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Skanseny przypominają nam o dawnej przeszłości. Opowiadają jak zyli mieszkańcy sawnej wsi.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  11. Też lubię zaglądać. Pamiętam w Tokarni, ostatnio w bliskiej okolicy nieopodal zabytkowego Tumu, w Toruniu i Łowiczu, jednak najbardziej zapadł mi w pamięci ten w Sanoku, jest chyba największy jaki zwiedzaliśmy i taki wielonarodowościowy. Czuć historię.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Byłam w Tokarni i w Sanoku. Podoba mi się każdy z oglądanych skansenów. Dla mnie to bardzo interesujące miejsca.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  12. To są właśnie moje klimaty. Nie potrafię dziś złożyć nawet kilku składnych słów przez ten upał, ale przeczytałam i obejrzałam z uwagą. Dziękuję Lusiu za wycieczkę w to cudowne miejsce:)
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem Aniu,
      jak na Ciebie działają te upały. Mimo to odwiedziłaś mój blog i zostawiłaś komentarz.
      Bardzo dziękuję i serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  13. So beautiful and rustic. Are those thatched roofs??

    OdpowiedzUsuń
  14. Lovely buildings from the ancient times <3

    OdpowiedzUsuń
  15. Rzadko spotyka się skanseny, w których w chatach są ,,opowiadacze". Świetny sposób na poznanie historii :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W kilku skansenach aby nie chodzić z jakąś grupą wycieczkową. Wykupowaliśmy indywidualnie przewodnika. To jest dosyć droga rzecz. W innych skansenach sami zwiedzaliśmy i najczęściej przez okna oglądaliśmy izby i inne pomieszczenia. Na szczęście coraz częściej w poszczególnych obiektach są przewodnicy opowiadacze, którzy opiekują się: jednym, dwoma, trzema obiektami. I to jest świetna sprawa.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  16. Lubię skanseny za ich zwykłe pokazywanie historii. Jeśli jeszcze jest ktoś, kto umie o tym dobrze opowiedzieć, moje lubienie takich miejsc wzrasta. A gdy patrzę na zdjęcia chat, prawie czuję ten lekko zatęchły zapach starego drewna. :) Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Katarzyno, dziękuję za odwiedziny i komentarz.
      Zaskoczyłaś mnie. Nigdy nie czułam zatęchniętego zapachu. Owszem, jest zapach impregnowanego drewna.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  17. W Bierkowicach bywam dosyć często i za każdym razem coś innego mnie zachwyca. Pięknie uchwyciłaś to magiczne miejsce ! Pozdrawiam !

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Doskonale Cię rozumiem. Często odwiedzam miejsca już poznane i zawsze odkrywam coś nowego.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  18. Przecudne miejsce! Przypomina mi wieś i gospodarstwo moich dziadków, u których spędzałam w dzieciństwie wakacje :). Najbardziej zachwyciła mnie kapliczka - bajeczna!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W skansenie były jeszcze inne kapliczki. Większość z nas ma podobne wspomnienia z bywania u dziadków.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  19. Jak tam pięknie Łucjo! I zdjęcia - prześliczne! Bardzo lubię skanseny - dziękuję za tak miły spacer z Tobą:) Pozdrowienia serdeczne!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też bardzo lubię skanseny i staram się odwiedzać je w miarę wolnego czasu.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  20. podoba mi się ten cytat :)
    Jeśli chodzi o Muzuem to najgorsze wspomnienia mam z Kościołem, w kórym są rzeźby rączek dziecięcych upamiętniające śmierć najmłodszych mieszkańców, którzy wyciągali te rączki do rodziców. brr, zawsze sie tego balam :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wiem o czym piszesz. Tam były nie tylko rączki. Nie chcę o tym myśleć.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  21. Bardzo tam pięknie. Uwielbiam takie klimatyczne miejsca. Uwielbiam płotki. hehe Ileż zdjęć mogłabym tam zrobić. Ty zrobiłaś naprawdę wspaniałe. Nie jest to tak daleko, mam nadzieję, że kiedyś odwiedzę to miejsce. Miłego dnia, ściskam. :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Agnieszko
      ja też jestem maniaczką fotograficzną. Jak wiesz, na blogu staram się ograniczać ilość zdjęć. Zazwyczaj publikuję od 25 - 35 zdjęć.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  22. Ależ tam pięknie i sielsko. ..
    Serdeczności: )

    OdpowiedzUsuń
  23. Dziękuję za cudowną wycieczkę po tym pięknym skansenie.
    Pozdrawiam:)*

    OdpowiedzUsuń
  24. Witam!
    Na Opolszczyźnie nigdy nie byłam.
    Ale polecam dwa inne takie urocze miejsca, tj: na Kielecczyźnie Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni i niedaleko mnie Skansen w Wygiełzowie.
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Morgano,
      znam te skanseny. Oba są bardzo piękne i chętnie je odwiedzam.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  25. Cudny jest ten skansen. Domy drewniane mają coś niepowtarzalnego w sobie. Tęsknię do prawdziwych wsi.

    OdpowiedzUsuń
  26. Es precioso Lucia, me encantaría conocerlo. Muchos besos y gracias.

    OdpowiedzUsuń
  27. Un gran paaeo por ese mundo rural, en el que las casas de madera es la mayor atracción de tu reportaje.

    Que tengas un buen día.

    Besos

    OdpowiedzUsuń
  28. W takich miejscach można naprawdę odpocząć. Chyba, że są przepełnione turystami.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W ciągu tych trzech godzin spotkaliśmy kilka osób. Dopiero gdy wychodziliśmy ze skansenu turyści zaczynali się pojawiać.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  29. Miejsce, z którym łączy mnie i żonę wiele miłych wspomnień. Oboje studiowaliśmy w Opolu, a skansen był ulubionym miejscem spacerów. Do tego jeszcze wtedy funkcjonowała tutaj regionalna karczma z dobrym jedzeniem. Moje zdjęcia z tego miejsca mam zapisane na dysku, pewnie kiedyś wystawię, ale nie teraz, po Twojej pięknej relacji.
    Serdecznie pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Och Wiesławie!
      Ten skansen dla Was to bardzo sentymentalne miejsce. Domyślam się, że często tam wracacie by powspominać. Karczma jest przed skansenem i prawdopodobnie podają regionalne potrawy. A co do Twoich zdjęć i relacji to zawsze są doskonałej jakości.
      Bardzo daleko mi do Ciebie.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  30. Niezwykle interesujące miejsce, w którym można poznać kulturę, obyczaje i codzienne życie ludzi mieszkających w tych rejonach wieki temu. Lubię drewnianą architekturę, ale z podziwem oglądam ceglane czy kamienne domy z tych samych epok albo i starsze. Drewno ma jednak swój urok :-) Serdeczności Lusiu!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja bardzo lubię architekturę drewnianą, chociaż kamienne i ceglane domy też bardzo lubię. W naszym kraju raczej nie są spotykane. Oczywiście, że drewno ma swój nieopisany urok.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  31. Johnson ma poniekąd rację,ale... Znasz może jedną z humoresek SF Lema. Tą o takim małym urządzeniu wtykanym do ucha, które podpowiada swemu użytkownkowi takie czy inne madrosci?
    No własnie... To był taki bardzo modny w latach 60 i 70 (powidoki Sartre'a?) nurt filozoficzny. Niczego do końca nie poznamy, nic nie zwiedzimy, mozemy być tylko w jednym maleńkim wycinku czasu i przestrzeni czyli... praktycznie nigdzie. Zatem czy istniejemy czy nie większego znaczenia nie ma.
    I znów wydaje się to mądre,aleto złudzenie.
    Sami jesteśmy tylko drobnym odpryskiem Boga, ale za to najistotniejszym na świecie, każdy człowiek jest takim najistotniejszym odpryskiem. W kazdym jednym miejscu jest odprysk całego wszechświata.

    A skansenów specjalnie nie kocham. Mam to szczęście ze większość pokazywanych tam rzeczy miałem we własnych rękach, widziałem u Prababci (jednej czy drugiej) dotykałem, obsługiwałem i żyłem pośród tego. Moze jak moje dzieci dorosną to skanseny ich zainteresują, ale wtedy to ja (mam nadzieję) będę ich przewodnikiem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może nie uwierzysz ale fascynowałam się literaturą SF, powieściami i opowiadaniami Lema. Mam sporo jego powieści. On pisał tak różnorodnie. Hmm, podoba mi się Twoje rozumowanie"jesteśmy tylko drobnym odpryskiem Boga".
      My przecież jesteśmy stworzeni przez Boga.

      Wszystkie rzeczy spotykane w skansenach spotykałeś u swoich Babć i tylko jednego nie rozumiem. Nie pragniesz oglądać tych eksponatów w skansenach? W moim przypadku gdy zobaczę coś z przeszłości od razu mam skojarzenia, odświeżają się moje wspomnienia. A co Twoich/Waszych Chłopców jestem pewna, że mając takich Rodziców zostaną świetnie ukierunkowani.
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
    2. Ze skansenami chodzi po prostu o unieruchomienie, wyrwanie z kontekstu życia.
      Tak samo jak nie lubię ogrodzonych prętami zabytków, ale już np. wyeksponowanie murów z okresu rzymskiego w wiedeńskim metrze to bardzo, albo dzieci biegające po złomach w Maroku czy Algierii.
      Chciał bym zeby w skansenach były dostępne np cepy bym mógł pokazać jak się nimi młóci, albo jak podawać snopek na wóz, jak rozpalić w piecu itp. setki gospodarczych czynności które znam a których nje mam jak przekazać. Ba nawet nie mam jak pokazać moim chłopcom jak się kosi (bo trawa w ogródku zawsze nisko "ogolona" kosiarką). Dlatego wolę warsztaty i mocno ubolewam ze większość skansenów jest jedynie wystawami.

      Usuń
    3. Rozumiem Macieju!
      Z całego serca pragniesz swoim Synom pokazać jak wyglądało kiedyś prawdziwe wiejskie życie. Jakimi narzędziami posługiwali się Dziakowie. Jak kosili a potem młócili zboże. Jak Babcia doiła krowę a potem robiła masło, ser. Jestem pewna, że raczej tego nie znają. Jest wiele czynności z dawnych lat, które obecnie wydają się nierealne. Ot, choćby zwykłe pranie.
      Macieju, ja jestem pewna, że mądrość Twoich Synów jest dla Was najważniejsza i nie spoczniesz.
      Będziesz chciał zainteresować ich pracą naszych przodków, tak aby mieli wyobrażenie jak wyglądało n.p. pranie. Teraz wystarczy wsypać proszek do szufladki, wlać do kolejnej zmiękczacz, otworzyć pralkę i wrzucić posegregowane białe lub kolorowe pranie. Nastawić na odpowiednią temperaturę i rodzaj prania wg metek, włączyć i czekać...
      Przypuszczam, że w skansenach na warsztatach uczą, prezentują wiele interesujących rzeczy. My raczej w tym czasie nie odwiedzamy takich miejsc ponieważ jest sporo rodziców i dzieci ale i dorosłych. Ci ostatni też nie znają pracy na roli, prac domowych, roli kuźni....
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  32. Hi Lucja-Maria! A great old place. Is the photo number 19 of Dove's Bird Nest box? Best regards

    OdpowiedzUsuń
  33. Przepiękny skansen.
    Dziękuję, że mogłam go z Tobą zwiedzić.
    :-)

    OdpowiedzUsuń
  34. Twój tekst jest cudowny i zawsze to powtarzam :). Piszesz z ogromną pasją, dzięki Tobie i ja mogę się zachwycić miejscami, w których nigdy nie byłam. Dziękuję za tyle piękna, które nam przekazujesz.

    Skanseny są wyjątkowe, to takie żywe pamiątki z historii. Zadziwiające, że jeszcze niedawno życie tak różniło się od współczesnego.

    Pozdrawiam :).

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację Patrycjo. Skanseny to żywe pamiątki z historii.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  35. Pięknie utrzymany skansen, wygląda tak realnie. Nawet warzywnik :) - nadal się je zakłada w takim układzie także na mazowieckich wsiach. Urzekła mnie studnia i jak zwykle strzechy. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Doroto,
      odwiedziłam wiele skansenów i wszystkie są bardzo zadbane. Cieszę się, że żyli kiedyś ogromni pasjonaci i dzięki nim możemy podziwiać skanseny.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  36. Unas imágenes estupendas...un saludo desde murcia....

    OdpowiedzUsuń
  37. Cóż za wspaniałe miejsce, bardzo lubię takie wiejskie klimaty. Dziękuję.
    Serdeczności.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Marylko!
      Jak też uwielbiam takie klimaty. Tęsknimy za tym co było i już nie wróci.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  38. Łucjo..aż oczy bolą od gapienia się..Przeurocze!

    OdpowiedzUsuń
  39. Beautiful !!!!!!!!!!!!!!!!
    Anna

    OdpowiedzUsuń
  40. Wybieramy się do Rogowa Opolskiego, muszę popatrzeć na mapę, bo miejsce pokazujesz piękne!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Gdy będziesz w Rogowie Opolskim to jeszcze kilka kilometrów na drogę 46 i bardzo łatwo dojedziesz do skansenu. Możesz jechać z Rogowa na Opole chyba drogą 45 ale wtedy wpakujesz się w południowe miasto (Opole). W Opolu są objazdy i będziesz trochę kluczyła.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  41. To jest moje dzieciństwo, to część mojej młodości - te chaty, sprzęty, ule zagrody; w moich stronach nieco w innym stylu, ale zawsze swojskie. Pozdrawiam Łucjo

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tomaszu,
      masz piękne wspomnienia. Oczywiście, każdy region naszego kraju miał inne budownictwo.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  42. Lubię, takie klimatyczne miejsca,gdzie czas się zatrzymał. Skansen bardzo uroczy i zadbany,pięknie tam jest.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W naszym kraju takie muzealne miejsca są otoczone szczególną opieką.
      Najczęściej pracują tam ludzie, którzy to kochają i dbają jak o swoje domostwo.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  43. Minä rakasta näitä kuvia Hyvin hoidettu pihapiirit Kiitos tästä ihanasta postauksesta
    Paljo terveisä sateisesta suomesta :)

    OdpowiedzUsuń
  44. Drugie zdjęcie niczym kadr z Samych Swoich :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz rację Aniu. Tylko brakuje jeszcze suszących się koszul.
      Pozdrawiam:)

      Usuń
  45. Przepiękne miejsce ! Drewniane chatki przywracają moje najpiękniejsze wspomnienia z dzieciństwa spędzanego w domu Dziadków !
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz piękne wspomnienia Elu. Nigdy nie mieszkałam w takiej chatce. Moi Dziakowie mieli dosyć duży dom. W jednej jego części mieszkali Dziadkowie a w drugiej Rodzice z nami (ja i mój Braciszek).
      Serdecznie pozdrawiam:)

      Usuń
  46. Kocham takie miejsca. mają swój czar, tu czas stoi w miejscu...

    OdpowiedzUsuń
  47. Byłam dawno temu z młodzieżą szkolną. Rewelacyjne miejsce.
    W ubiegłym roku planowałyśmy z Córką. Nie zdążyłyśmy :(
    Byłyśmy jeszcze w maju w Pławniowicach i to są ostatnie moje zdjęcia z Anią...
    Łucjo droga, wzruszyłam się. Jutro mija pół roku, jak nie ma Mojej Córeczki wśród nas tutaj...
    Wybacz, ze to wszystko napisałam...

    OdpowiedzUsuń
  48. Uwielbiamy skanseny, ale z racji tego że to nie są miejsca dla wózkowiczów trudno nam się je zwiedza :/ kiedy zwiedzamy z przewodnikiem wchodzimy do obiektów na zmianę, to trochę kiepski system bo nie udaje nam się usłyszeć wszystkiego... w zeszłym roku byliśmy w ogromnym skansenie na Słowacji i bardzo mi sie podobało że dostaliśmy przewodnik i zgodnie ze wskazówkami z niego podążaliśmy między budynkami, wieczorem doczytaliśmy w necie wszystko co nas interesowało. dla mnie najlepszy system bo nikogo nie opóźniamy, nikomu nie przeszkadzamy a na każde miejsce możemy poświęcić wystarczającą ilość czasu
    nie miałam nawet pojęcia że w okolicach Opola jest tak piękne miejsce, zawsze gdy po takich podróżuję wracam wspomnieniami do częstych wizyt u moich dziadków z dzieciństwa, oni mieli małą drewnianą chatkę, z takim piecem glinianym? - tego nie jestem pewna, ale na pewno nie był kaflowy - można było na nim spać, zawsze się o to kłóciliśmy kto dostąpi tego zaszczytu... u dziadków na wsi zawsze było dużo dużo atrakcji i wcale nie dziwię się Wam Lusiu że z radością przedłużaliście pobyt w tym miejscu, z Twoich zdjęć widać że jest to piękne miejsce aż chce sie tam wybrać :) i cudny wiersz czy jak kto woli cytat na początku "okruchów delicji rozsypanych po Bożym stole"
    uściski Lusiu

    OdpowiedzUsuń

Jeśli rozpoznasz siebie na zdjęciach i nie chcesz być na tym blogu, proszę poinformuj mnie o tym.
Ja bardzo szybko usunę te zdjęcia..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...